Als ik nu op deze zondag 5 juli eens iets schreef over beeldhouwwerken. Niks over postuurkes maar over grote standbeelden, op pleinen en boulevards. Daarover schrijft verder niemand iets, dus laat ik het maar eens doen.

Stelling: De geschiedenis van het Belgisch kolonialisme verdient eindelijk kritisch aan bod te komen in het onderwijs want de negatieve aspecten er van worden niet onder de aandacht gebracht.

Ik ga Leopold II niet verdedigen - geen denken aan - noch de belgicistische francofone elite die graag munt sloeg uit Congo. Maar er kan voor ons geen sprake van zijn om de gewone Vlamingen vandaag met een soort koloniale erfzonde op te zadelen. Bovendien - en daar gaat onderstaand fragment over - is het niet aan de overheid om één of andere officiële historische Waarheid vast te leggen.

Vanochtend (24 juni 2020) heb ik het voorstel op de parlementaire agenda laten zetten om het mogelijk te maken de terroristen van de aanslagen in Brussel van 22 maart te veroordelen.

Herinnert u zich de gratis treintickets voor iedereen? Ze blijken niet zo gratis te zijn. 

Bij wijze van uitzondering kwam de zogenaamde ‘superkern’ op vrijdag samen en we beleefden een bewogen dag. Die ‘superkern’ bestaat uit de premier, vice-premiers, ministers, negen partijvoorzitters en uw dienaar. In deze bijzondere formule zouden we de volmachten van de regering opvolgen. Ik heb dat wekenlang steeds loyaal gedaan en constructief meegedacht over de manier waarop daar mee werd omgesprongen. We hebben er ook nauwlettend op toegekeken dat die volmachten zeer terughoudend werden gehanteerd.

Minstens 32 agenten werden zondag 7 juni in Brussel fysiek gewond bij de uitoefening van hun job.

Een gesprek in De Ochtend met Kamerfractievoorzitter Peter De Roover over de beslissingen van de Kern+ afgelopen zaterdag. 

Uit het kiesonderzoek waar De Standaard vandaag (23 mei 2020) ruim over bericht blijkt dat de kiezer geen vertrouwen heeft in de 'zakkenvullende' politieke klasse die blijk geeft van onvermogen.

Verrassend kan die vaststelling niet genoemd worden. De zogenaamde 'boze kiezer' manifesteerde zich al eerder en Corona heeft het ongenoegen zeker niet verminderd met de mondmaskersaga als opvallende illustratie van het idee dat politici er niets van bakken.

Begin dit jaar hield ik nogal wat nieuwjaarstoespraken en daarin bekeek ik dat fenomeen van de 'boze kiezer'. Hieronder de tekst zoals ik hem nu van spreek- naar leestaal heb overgezet. Een stevige boterham weer, dus spek voor de liefhebbersbek. Het mag al eens meer zijn dan een tweet als het dergelijke belangwekkende zaken betreft.

Essentie van het stuk: naast zeven veel genoemde oorzaken van die boosheid, wordt een achtste graag vergeten: politici beloven gewoon te veel, ook dingen die de overheid niet kan nakomen (en soms, durf ik zeggen, gelukkig maar).

De voorbije week stootte ik op drie artikels waarin – gemeten naar de maatstaf van vandaag – bizarre meningen worden geventileerd. Dat alle drie de auteurs behoren tot de verdachte categorie der blanke mannen van middelbare leeftijd, verklaart wellicht dat er rare dingen in staan.