Vandaag staat de eerste plenaire vergadering van het nieuwe parlementaire jaar op de agenda. We trappen af in afwezigheid van de premier, twee vice-premiers en enkele ministers én bovendien in sterk afgeslankte opstelling. Wat traditioneel een hoogdag der democratie moet zijn, wordt weer een samenkomst in mineur. Voetbalstadions lopen vol, langs het WK-parcours zullen dit weekend grote horden mensen samentroepen, maar 150 parlementairen in één huis? Ho, maar. Het roept het idee ‘brood en spelen’ bijna letterlijk op. Het politieke debat vindt plaats op (sociale) media die als strijdtoneel het parlementaire halfrond nu wel heel verregaand aan het vervangen zijn.

Deze mijmering komt later dan anders. Ik heb mijn stappenteller al behoorlijk aan het werk gezet. Hij staat op 13147 en de dag is nog jong. Het is nog zondag genoeg voor een nieuwe aflevering.

Naar aanleiding van de nakende heropstart van het parlementaire jaar had ik een gesprek met Het Laatste Nieuws, dat maandag verscheen. De krantensector is intussen strenger geworden over het reproduceren van interviews en artikels op onze sociale media. Dus doen wij zelf journalistiek werk door een artikel te schrijven over het artikel. Veel leesplezier!

Is het een indruk of vielen ze de voorbije weken echt als vliegen? Hoe ouder je wordt, hoe vertrouwder de necrologierubriek oogt. Het zal dat zijn.

Voorbije week namen we afscheid - professioneel bedoel ik, dat is al droef genoeg - van een compagnon de route sedert pakweg vijftien jaar.

Als het afhangt van minister zal voor bescheiden inkomens #pensioen na 10 jaar werken ongeveer even hoog zijn als na 42 jaar. Slag in het gezicht voor wie 32 jaar langer bijdragen betaalt. #werkenloont (morgen weer wat minder?)

Onze persmededeling:

Na een weekend van controverse binnen de federale meerderheid rekent Peter De Roover af met Vivaldi. De fractieleider van N-VA in de Kamer herhaalt: “Dit land functioneert niet langer, het heeft nood aan opheldering, een hervorming van de Staat.”

“Velen onder ons zijn jullie spuugzat”, reageerde mevrouw K op een facebook-bericht van mij, waarop de aanspreking volgde: “bende gangsters”.

“We leven in een bijzonder gepolariseerde wereld”, is zo’n zinnetje dat voortdurend opduikt aan alle zijden van het maatschappelijke spectrum. Klopt wellicht en toch duikt ook een ogenschijnlijk tegengesteld fenomeen weer op. Jawel, ‘het fatsoen’.

Zachtjes tikt de regen tegen het vensterraam. Had ik een zolder dan had Rob de Nijs de weerssituatie perfect bezongen. Zachtjes ook tikt de klok de vakantie uit. Over zomer zullen we het maar niet hebben. Het kan natuurlijk niet altijd 2020 zijn (tja…).