Geachte (digitale) vrienden,

Deze laatste week van het parlementaire jaar was er een die ik niet licht zal vergeten. Vaak valt die in de merkbare aanloop naar de komkommertijd en gebeuren er weinig aardverschuivende zaken maar nu stond ze bol van spanning en belangwekkende democratische ontwikkelingen. Ik nodig u graag uit om mijn slotstuk van dit bijzonder ongewone parlementaire jaar hier te lezen.

Als de covid-vaccins de poort naar de vrijheid vormen, dan is Vlaanderen de regio van de vrijheid. Europa-wijd haalt men nergens hogere percentages gevaccineerden. Maar ook binnen België blijkt de taalgrens een vaccinatiegrens. Hopelijk krijgen de anti-vaxxers geen gelijk want dan heeft Vlaanderen zichzelf de voorbije weken gewoon zelf uitgeroeid. Wat ook de verklaring mag zijn, dat Vlaanderen Wallonië niet is en omgekeerd al evenmin, blijkt dus ook uit zo’n ogenschijnlijk absoluut niet-communautaire aangelegenheid als spuitjes halen.

Geachte (digitale) vrienden,

In de laatste rechte lijn richting zomerreces werd het enigszins onverwacht nog een politiek hoogst beladen week. Ik nodig u graag uit om hieronder m’n voorlaatste weekoverzicht van dit werkjaar te lezen.

De zitting van de commissie gezondheid deze ochtend eindigde met twee stemmingen die typerend zijn voor de wijze waarop de meerderheid het controlewerk van het parlement aan banden probeert te leggen.

"Annelies Verlinden (CD&V) heeft geen pandemiewet nodig", zegt Peter De Roover (N-VA).

Op de achtergrond klinkt een requiem van Niccolo Jommelli want op de Nederlandse Radio4 is zondag zondag en dus spelen ze daar op de zevende dag van 9 tot 10 muziek ‘tussen hemel en aarde’. Een veelbelovend zonnetje beschijnt de druppeltjes op de vijgeblaadjes, krassende kauwen en roekoeënde duiven duelleren vanuit een boom met Jommelli, een andere gevleugelde vist een prooi uit een bloempot en gaat die in de dakgoot onderzoeken, ik pluk een rijpe framboos, de buurman hoest, de kerkklokken beginnen te luiden. Als rust roest, dan bevind ik mij temidden een schroothoop oud ijzer.

Geachte (digitale) vrienden,

Men zou het haast vergeten in EK-tijden, maar ook de politiek raast – of kabbelt, zo u wil – onverstoord verder. De laatste weken voor het reces zijn niet per definitie de interessantste maar de afgelopen dagen boden de nodige politieke ambiance. Indien u geen al te grote kater hebt overgehouden aan de nederlaag van de Rode Duivels of - voor de Azzuri-aanhangers - aan de viering van de zege, nodig ik u graag uit om mijn relaas te lezen.

Lees hieronder een artikel in Le Soir over de pandemiewet, waarin jurist Vincent Lefebvre erkent dat er dankzij ons sterk oppositiewerk ernstige lacunes in het wetsontwerp zijn blootgelegd.

Oppositiepartijen CDH, N-VA en PTB hebben amendementen neergelegd waarover een advies van de Raad van State werd gevraagd. Tot dusverre hebben hun opmerkingen de tekst verbeterd, besluit doctor in de rechtswetenschappen Vincent Lefebvre.

Veel vlaggen in uw buurt? Het is vlaggentijd. Een groot deel van Europa schakelt momenteel ongegeneerd in de wij/zij-modus; in normale tijden af te wijzen als verdelend nationalisme, nu kenmerk van een Europees feest van ontmoeting en contact. Full contact, want de andere uitschakelen is de boodschap.

Geachte (digitale) vrienden,

Het druilerige weer laat maar beperkt vertier buitenshuis toe maar gelukkig is er deze wekelijkse zaterdagklus en dus kruip ik wederom in mijn pen voor onze wekelijkse afspraak voor het parlementsoverzicht.