Opinie

Zoals hier vorige week al gesteld, dreigen verwijzingen naar slaapkameravonturen deze rubriek te voeren op een gevaarlijk hellend vlak dat dient gemeden.

De wijze regel om nooit uit het bed te praten, lap ik nu even aan de sandaal weze het met passende behoedzaamheid, voeg ik daar verwachtingen temperend aan toe.

‘We maken er een dag van 1000 kusjes van’, besloten de jongste (hij dus) en de oudste (ik dus) hun ochtendbabbeltje, waarbij de oudste de jongste de vraag stelde hoe ze de dag zouden doorbrengen, die oudste ook aanvullend zelf de mogelijkheden opperde en daaruit ook zelf bovengenoemd besluit trok. Het mondje van de jongste vormde een lachebekje, de oogjes sloten zich daar bij aan en dus besloot de oudste dat er een akkoord in het verschiet lag. De mama haalt boven de nachtonderbrekingen in, vandaar dat de jongens de ochtendshift voor hun rekening nemen, maar zij kan zich vast vinden in het hier beneden afgesloten vergelijk. Tot haar goedkeuring betreft dat uiteraard slechts een voorlopige besluit.

Een waarschuwing past hier als inleiding. In deze mijmering speelt onze jonge spruit slechts een figurantenrol, hoezeer ik besef daarmee menigeen teleur te stellen. Weest gerust, hij duikt later nog veelvuldig op, vandaag staat evenwel een oude spruit en vedette.

Er was eens, niet eens lang geleden, een klein jongetje, nog maar net uit moeders warme schoot de wereld ingerold.
 

Ook in een klein stadstuintje gebeurt van alles; zo verkoos een hommelkoningin ons lapje onlangs als uitvalsbasis. Een feit zonder verhaal, tenzij je het gewriemel in het oog gaat houden. Een hele wereld die zich organiseert in een klein hoekje van een kleine gaarde, vertier voor wie er oog voor wil hebben.
 

Het hier aangesneden thema roept wellicht bij weinigen vrolijke gevoelens op en dient zelden als muze voor scheppers van literair schoon - tot deze verhevenen gerekend worden, is natuurlijk niet de ambitie van uw bescheiden scribent - maar het hoort wel bij de werkelijkheid zoals we die dag-in dag-uit beleven, uit het luik jeuk, toiletbezoek of maagoprispingen.

De Amerikaanse vicepresident JD Vance oreerde in München dat ‘de vrijheid van meningsuiting in Europa’ ernstig wordt bedreigd. Het invloedrijke blad The Economist vindt alvast dat hij een punt heeft, net als Kamervoorzitter Peter De Roover (N-VA). Maar hebben ze gelijk?

Door Jeroen De Preter

Enkele dagen geleden nam ik op een tuinfeest onze honneurs alleenstaand waar - het feest werd ingeleid door een staande receptie - terwijl vrouwlief thuis puffend op dé komst zat dan wel lag te wachten. Teneinde oprispingen over het even verdrukkende als toxische patriarchaat in de kiem te smoren deze aanvulling: tussen de soep (aspergesoep trouwens) en de spreekwoordelijke patatten heb ik de rug gekeerd naar het aangename gezelschap waarmede ik de dis mocht delen teneinde me voortijdig, gemeten aan het aangeboden programma, weer huiswaarts te spoeden, aldaar gezamenlijk de gebeurtenissen af te wachten. Er gebeurde trouwens niets.

 

Voorbije week vond de overdracht plaats van een pril vijgenboompje, in het vroege voorjaar nog twijg en zich nu ontwikkelend op eigen kracht, aan een goede collega, inmiddels verheven tot ondervoorzitter van de politieke club waarvan ik de eer heb lid te mogen uitmaken.