Actueel

Om corona te bestrijden worden fundamentele vrijheden tijdelijk teruggeschroefd. Is de soms nogal rigide manier waarop dat gebeurt noodzakelijk; zijn de maatregelen proportioneel; kunnen slordigheden in de teksten verbeterd worden na een open parlementair debat? Sedert haar start bevraag ik de regering-De Croo in het parlement met de regelmaat van een klok over de juridische deugdelijkheid en de kwaliteit van de genomen maatregelen. Dat de regering de techniek van het Ministerieel Besluit gebruikt en blijft gebruiken roept veel rechtsstatelijke vragen op.

Daarnet ‘leukte’ (help, zoek een fijn alternatief voor ‘liken’, want dat vind ik absoluut niet leuk) ik volgende tweet van de Gentse filosofieprof Ignaac Devisch: “Wat als .. we het nu eens 1 journaal/per week niet over C-19 hebben, bv. op zat. avond? (tenzij urgenties) Doel? bewustzijnsvernauwing tegengaan en ons hoofd even met andere dingen vullen dan vaccins en curves.” Kans dat zijn voorstel wordt uitgevoerd: nul. Dat maakt het niet minder raadzaam. Nog even en we zijn bereid onszelf collectief van een klif te smijten als dat het virus uit de wereld kan helpen.

Maar de zaterdagavond is intussen voorbij en al kronkelend door enkele dingen die me voorbije week opvielen, botste ik teveel op Covid om er over te zwijgen.

Pipi Langkous is verdacht. Eindelijk, zullen fatsoensrakkers tevreden zuchten. Dat is ze voor hen al lang want het hersenspinsel van Astrid Lindgren komt wel erg vrijgevochten uit de hoek. Zo vrijgevochten dat een beetje traditioneel ingestelde ouder er zich wel voor hoedde de eigen dochter(s) dergelijk dubieus rolmodel voor te houden. Brutaal nest Pipi Langkous is voor deze mensen gewoon een product van de losgeslagen vrije Zweedse opvoedingscultuur maar dat hoort slechts gefluisterd te worden want je wil niet als bekrompen reactionair weggehoond te worden door de waarheid in pacht hebbende pretpedagogen.

Het leek ongelooflijk maar was helemaal waar. Het viel me eerder deze week in dat we met 2021 in het jaar zijn aanbeland dat mijn moeder tien jaar dood zal zijn. Tien jaar zonder ons mama; als er iets is om over te mijmeren…

De stelling dat de vrijheid van meningsuiting één van de fundamenteelste verworvenheden van de rechtsstaat vormt, wekt weinig tegenwind op. Iedereen eist het gedacht te mogen zeggen en beseft dat je dan ook niet anders kan dan op de bres te gaan staan voor het recht dat ook anderen die vrijheid verdienen. In theorie tenminste.

Deze zondag mijmer ik over een federale minister die zich toch wel erg veel kan veroorloven. Het gaat zowaar over de verspreiding van nepnieuws in het parlement door een lid van een regering die zegt ‘fakenews’ te zullen bestrijden. Opmerkenswaard... dacht ik in mijn me nooit geheel in de steek latende naïviteit.

Het (politieke) jaar ging stevig van start. Net voor de valreep van oud/nieuw kregen reizigers te horen dat ze, eens terug op vaderlandse bodem, zich een week achter de quarantainemuur moeten opsluiten; los van de mate waarin ze zich risicovol of voorzichtig gedragen hadden. Terecht of niet? De pro’s en contra’s die over en weer gingen hadden alvast een felle gebetenheid gemeen. De zenuwen staan als maar scherper. Het is alleszins vreemd te noemen dat ze hun week huisarrest opgelegd kregen toen ze al vertrokken waren en hun gedrag desgewenst niet meer konden aanpassen.

Het gebeurt niet zo dikwijls en vandaar dat ik het graag extra onder uw aller aandacht breng. De Morgen schreef dit weekeinde: “De N-VA-fractieleider <dat ben ik dus-pdr> heeft eenvoudigweg gelijk.” Voila, en daarmee zou ik deze zondagsmijmering gelukzalig kunnen afsluiten.

Smaakte het kalkoentje? Of is zo’n beest wat te omvangrijk om te serveren in de mini-bubbel waarin u kerst hoorde te vieren? Kwam er dan fazant op tafel? Of lamskroon? Lekker allemaal, niet? Kerst is mag niet alleen een zaak zijn van lekker eten maar een fijne tafel vormt, weliswaar kortstondig, toch een mooie troost.

“Kreeg u een pakje?” Tot vorig jaar kon zo’n vraag begin december alleen betekenen dat men naar uw relatie met Sinterklaas aan het vissen was. Geen zin evenwel die dit jaar aan sterkere devaluatie onderhevig was dan deze waarin het woord ‘pakje’ voorkomt.