Milo Rau, artistiek leider van NTGent, schrijft vandaag in De Morgen in een opiniestuk: " Maar neoliberale en identitaire eenwording is niet langer voldoende voor rechts. Men wil de avant-garde weg hebben, ook al is die Vlaams en economisch excellent. Simpelweg omdat het 'het democratische discours stimuleert'."

Het zal mijn slechte karakter zijn maar af en toe rammel ik wel eens graag met de kast. Vrijdag lukte me dat zeer. Ik heb De Afspraak bij Ivan De Vadder niet gemist. Het ging over de regeringsvorming en de brand in het aangekondigde asielcentrum in Bilzen. Lekkere debatjes, daar niet van, maar sessie drie ging in de uren en dagen daarna helemaal met de aandacht lopen. Het ging over… cultuur.

Hoewel hij als Kamerfractieleider officieel niet betrokken is bij het cultuurbeleid van zijn partijgenoot, verdedigt Peter De Roover (N-VA) met hand en tand de beleidskeuzes van Vlaams minister-president en minister van Cultuur Jan Jambon. Diens beslissing om meer te investeren in erfgoed en minder in podiumkunsten heeft deze week tot grote consternatie geleid in de cultuursector.

De Kamer draagt sp.a-Kamerlid Yasmine Kherbache voor als rechter bij het Grondwettelijk Hof. Haar kandidatuur is vandaag met de vereiste tweederdemeerderheid goedgekeurd.

Gisteren (10 november) op ATV ging ik in debat over het plan van Ben Weyts om kleuters die onvoldoende Nederlands kennen niet kansloos verder te laten sukkelen maar extra hulp te geven via een taalbadklas. Voldoende Nederlands kennen is uiteraard de eerste voorwaarde om vooruitgang te boeken op school. Links is tegen, vermoedelijk toch vooral omdat de stempel van de N-VA op het idee staat.

“Moet de N-VA geen verantwoordelijkheid nemen”, werd onder andere gevraagd bij Villa Politica. “Uiteraard, de afspraak met onze kiezer overboord gooien is onverantwoord en democratisch onfatsoenlijk. Men kan dus niet verwachten dat wij het PS-programma uitvoeren.”

Bij het rommelen in mijn boekenkast stootte ik op de bundel ‘Hoe Vlaams zijn de Vlamingen?’ dat ik samen met mijn goede vriend Eric Ponette samenstelde in 2000, intussen bijna 20 jaar geleden.

We beleefden een opmerkelijke parlementaire week met Sinterklaas in de hoofdrol.

Tijdens de plenaire zitting van 24 oktober kwam ik tussen om te hekelen dat de premier afwezig blijft in de Kamer als hem een vraag wordt gesteld over Catalonië (door Sander Loones). 

Vandaag (17 oktober) sneed ik in De Kamer de situatie in Catalonië aan.