De spruit zou naar verluidt van alle groentes de meeste weerzin opwekken bij al wat over smaakpapillen beschikt. Mijn familie - en ik meen voor allen te kunnen spreken - is het daar uitdrukkelijk niet mee eens. In onze sibbe worden spruiten op handen gedragen.

Zichzelf respecterende publicaties brengen naast op feiten steunend nieuws ook meningen. Die vulden traditioneel een lange maar smalle verticale kolom, vandaar dat het verschijnsel, nu alle mogelijke vormen aannemend, als column bekend staat.
 

Een gek - hopelijk zijn we het daarover tenminste eens - reed bewust in op een kerstmarkt in Maagdenburg, wat vijf mensen het leven kostte en tweehonderd gewonden eiste. 
Maar over welk soort gek gaat het?

We mijmerden hier onlangs over de deugd die herkenbare klanken kunnen verschaffen. Auditief gevoede melancholie trekt gemakkelijk tranen.
 

Gaan we er op vooruit? Gaat de wereld er op vooruit? Wat is trouwens vooruitgang? Welke maatstaf hanteren we om die te meten? ‘Geloven’ vooruitgangsadepten in vooruitgang - wat toch een twijfel, onzekerheid uitdrukt - of weten ze het zeker?

Het leven ontplooit de mooiere bijzonderheden via het zien, ruiken, voelen maar natuurlijk ook horen. Een vertrouwd stemgeluid, geblaf van de eigen hond of de klanken van de favoriete muzikant brengen rust in de woeste maalstroom der dagelijkse bekommernissen.

Waarom verkies ik geel boven groen, de acht boven de zes, De Vlaeminck boven Merckx, Breughel boven Ensor, Grieg boven Sibelius… Weet overigens dat groen, zes, Merckx, Ensor noch Sibelius bij mij enig negatief gevoelen oproepen, en toch. Op een kruispunt in het leven dient nu eenmaal gekozen en dan, zo bekijk ik het bestaan, dan hou je vast aan die keuze al ben ik er bij de acht bijvoorbeeld ook al wel eens bekaaid vanaf gekomen en was de zes me soms voordeliger geweest.

Zoals hier al eerder vermeld, fascineert het thema Artificiële Intelligentie (AI) me zeer. Het bekommert me trouwens ook en aardig wat mensen die er wél wat van kennen, delen die ongerustheid maar de hersenschim dat daartegen kruid zou gewassen zijn, koester je slechts tegen de prijs van latere maar zekere teleurstelling en dus baat het ons levensplezier de bewondering de bovenhand te geven op de onrust.

Bent u links of bent u rechts? Velen hebben op die vraag met de snelheid van een vingerknip hun antwoord klaar. Betreft het bedaagde figuren, dan zetten ze er centrum voor; leven ze nog in de illusie van de eenvoudige antwoorden dan heet het extreem- of, toch nog wat beter verkoopbaar klinkend, radicaal- en vervolgens L of R. De extreem-bedaagden noemen zich centrum, onverschilligen heffen de schouders.

Tegen die wijsheid - of beter: vaststelling - is doorgaans weinig in te brengen. De zin ‘geld regeert’ klonk ook veelvuldig naar aanleiding van de Amerikaanse verkiezingen. Daarbij worden waanzinnige bedragen besteed. Volgens NPR, een onafhankelijke Amerikaanse non-profitorganisatie, spendeerden alle kandidaten en partijen samen 10,5 miljard dollar aan advertenties. Jawel, u leest het goed. Het gaat wel over wat natuurlijk, zowel qua belang als aantal kiezingen maar het bedrag doet toch naar adem happen.