Die stoel van Kamervoorzitter reikt zeer breed, het visitekaartje brengt een mens op uitermate uiteenlopende plaatsen, de voorbije dagen van de Paus tot de Frank, met zijn 75e verjaardag die we in een kroeg op het Sint-Jansplein vierden de jongste en kwiekste van de twee. Beider leven verloopt trouwens rijkgevuld en boeiend.
 

Hoewel niet te rekenen tot het gild der vegetariërs, laat staan dat der vegans, stelt uw dienaar een portie lekkere groenten op het bord zeer op prijs, in die mate zelfs dat hij enkele dagen puur vegetatief voeden absoluut niet als straf beschouwt.

Het hierna verhaalde, speelde zich af ergens buiten onze grenzen maar het had zeker te onzent kunnen gesitueerd geweest zijn zoals u wellicht ook zelf na afsluiting van de lezing zal verzuchten.

‘Uit onderzoek blijkt’… Wanneer een argumentatie met deze zinssnede inleidt, gaat per direct ergens in mijn hersenpan een rood achterdocht-lampje branden. Het zullen die drie decennia onderwijservaring zijn die dan opspelen want gedreven door die slagzin ‘uitonderzoekblijkt’ verwerd ons Vlaams onderwijs, niet zo lang geleden absolute wereldtop en trots onzer regio, tot een machinerie die cognitieve minderwaardigheid aflevert.

Dit wekelijks zondagsschrijfsel wordt gekenmerkt door zeer bescheiden aspiraties. Uw leven in een andere, nieuwe, laat staan minder aangename plooi leggen, hoort daar al zeker niet bij.

Aflopende week, zo veel kan ik u wel toevertrouwen goede verbruiker dezer regels, bood aardig wat stof tot mijmering, in die mate zelfs dat alleen een grote mate aan zelfbeheersing kan vermijden dat dit schrijfsel naar omvang alle maten van normaliteit zal tarten.

Wie deelneemt aan het maatschappelijke debat moet de draagwijdte van woorden inschatten vooraleer ze te gebruiken’, schrijft Peter De Roover naar aanleiding van de commotie die is ontstaan over de jongste column van Herman Brusselmans in Humo. 

Vrees geen beleggersadvies op deze alweer beloftevolle want naar zich laat vermoeden zonnige zevende dag des weeks. Het goud waarnaar de ondertitel verwijst, neemt hier de vorm aan van een medaille en beloont hoger goed dan het materiële, met name ijver, inzet, doorzettingsvermogen en het streven zichzelf - en uiteraard de anderen - te overtreffen.

Aardig wat mensen trekken in de zomermaanden ‘op vakantie’, waarmee bedoeld wordt dat ze binnen- of buitengaats verblijvend enige nachten elders doorbrengen dan in de eigen sponde. (Voor mensen die de lessen logica verwaarsloosden: de nacht elders dan in de eigen sponde doorbrengen, is dan weer niet per definitie te vatten door de term ‘op vakantie’!)

Laat me deze eindeweeksontboezeming aanvangen met volgende, wellicht een welbepaalde schare uit het kiezersgild tot opgewonden boosheid brengende mededeling: politici van dichtbij of eerder zijdelings betrokken bij één der regeringsonderhandelingen werd de vrijheid verleend deze week de Brusselse ruimtes der beraadslaging te verlaten en een al dan niet zonovergoten vakantieoord op te zoeken. U leest het goed: een volle week en wie het handig aanpakt - u mag steller dezer regels bij dat gild rekenen - kan het concept week gemakkelijk tot negen, wat zeg ik, voor wie reeds vrijdag het hazenpad koos, een tiental dagen uitrekken. Wat een herenleven leiden politici toch.