De Roover Algoritme

Uittreksels

WAT ALS DE POLITIEK OP SOMMIGE PUNTEN EENS NÍET ‘LEVERT’?

Een groot probleem dat in de verkiezingscampagne weer zichtbaar wordt, is dat politici te veel beloven en daar mee zichzelf - en uiteindelijk ook het systeem - overschatten. Dat leidt tot onherroepelijke teleurstelling en alsmaar groter wantrouwen bij de kiezer, die zich (terecht) bekocht voelt na de stembusgang. (…)

(…)

Het probleem daarmee is niet alleen dat de politiek niet 'levert', maar ook dat de politiek niet kán 'leveren’ - en dingen belooft die niet waar te maken zijn. Die kritiek klinkt eveneens vaker, maar helaas nog niet in het hart van de volkspolitiek, de Tweede Kamer. Wat zou het fijn zijn als er na de verkiezingen een Kamer zetelt die naar de kiezer luistert en tegelijk zijn eigen grenzen kent, en durft te benoemen.

Laten we inspiratie zoeken bij de 'eerste burger' van België: Peter De Roover. Hij is een oudgediende in de N-VA, de partij van premier Bart De Wever, en sinds juli 2024 voorzitter van het federale parlement. Begin deze maand bezocht ik hem in zijn kantoor in Brussel, een oase van rust en contemplatie. (…)

De Roover, die een power couple vormt met de Nederlands-Vlaamse Els van Doesburg - de burgemeester van Antwerpen - is een van die zeldzame intellectuelen in de politiek. Dat zijn niet de mensen die altijd gelijk hebben, maar wel de mensen die verder durven te denken dan de status quo. Die vraagtekens stellen bij de toestand die ze aantreffen in de politiek. En die nog boeken lezen en het, in een vastgeroest systeem, toch ‘amusant’ om te spelen met allerlei totaal nieuwe vormen en gedachten.

Bij de opening van het Belgische parlementaire jaar in september sprak voorzitter De Roover zinnige woorden. Hij deed een oproep aan elke politicus om zich bij elk dossier vier vragen te stellen:

‘Vraag 1: vormt de aanleiding echt een probleem? Soms lijkt het dat wij problemen uitvinden die er niet echt zijn.’ Indien ‘ja’: ‘Vraag 2: moet ‘de politiek’ dat probleem oplossen? Niet alles dient bij wet of koninklijk besluit geregeld. Burgers kunnen aardig wat problemen zelf aanpakken.’

Weer ja? Stel dan vraag 3: ‘Lost de oplossing die u suggereert het probleem ook op? Soms denken we dat het volstaat de indruk te wekken ‘iets’ te doen. Het ietsisme lijkt mij een spook dat we uit dit huis moeten verdrijven’, zei De Roover. Nogmaals ja, dan vraag 4: ‘Weegt de oplossing op tegen de nieuwe problemen die ze schept?’

Pas bij vier keer ‘ja’ is, zo gebiedt het ‘De Roover-algoritme’, is politiek handelen gepast én ook noodzakelijk.

Laat de Nederlandse Tweede Kamer een voorbeeld hieraan nemen.

(…) een Tweede Kamer vol echte menschen, die los van partijbelang en fractiediscipline de juiste afweging durven te maken. En die, indachtig De Roovers algoritme, het soms durven om níet te ‘leveren’.

Geerten Waling

Facebook, 24 oktober 2025