Zondagsmijmering: Over lekker thuisblijven

Dat, thuisblijven - al dan niet lekker - dus, deed voorbije zondag ruim een derde tot zelfs 40% der medeburgers die werden uitgenodigd hun lokaal parlementje samen te stellen, het orgaan dat de gemeentelijke bestuursgang der zaken goed- of afkeurt en waaruit de plaatselijke regering wordt samengesteld.

Zij maakten natuurlijk ook gebruik van hun stemrecht, in hun geval door er voor te kiezen er geen gebruik van te maken. Dat heb je met rechten. Dat mag maar moet dus niet.

Wat zette hen aan de gang naar de stembus niet af te tenen? Op het voormalige twitter wond een journalist er geen doekjes om. “Dat een derde van de bevolking het niet eens de moeite vindt om te gaan stemmen, ligt echt niet alleen aan de politiek. Het heeft (naast praktische problemen) ook te maken met egoïsme en gebrek aan burgerzin.”

Dat oordeel stelde een actief deel van het X-publiek duidelijk niet op prijs want een stevige verwijtenregen besproeide zijn X-lijn. Journalist zijn helpt uiteraard niet om aan geloofwaardigheid te winnen, het blad waarvoor hij schrijft al evenmin. Daarin voel ik me zeer zijn lotgenoot, we kampen beiden met een slechte groepsnaam. ‘De bonne famille mais de mauvais reputation’ maar dan omgekeerd.

Wat de inhoud aangaat, durf ik me ook bij hem te scharen. Ik ben een grote aanhanger van het idee dat een (stem)recht het recht dient in te houden er geen gebruik van te maken. De jeremiades die weerklonken bij verliezers die het aan dat recht om het recht niet uit te oefenen weten dat ze bekaaid uit de stembus rolden, werkten zeer in op de fronsspieren mijner wenkbrauwen. Die weeklacht komt er op neer dat zij zelf vinden vooral succes te boeken bij mensen die het geen knijt interesseert, onvoldoende belangstelling kunnen opbrengen voor hun stiel en dat ze - die verliezers - ondermaatse steun verwerven bij wie wél gemotiveerd is. Komt er een beetje op neer dat een bakker zijn bankroet wijdt aan het feit dat vooral de mensen die geen zin hebben in koffiekoeken bij hem zouden kopen indien de overheid bakkersbezoek zou opleggen.

Erg dat zo veel mensen geen belangstelling kunnen opbrengen voor de essentie van onze democratie? Zeer zeker. Maar die goesting wek je uiteraard niet op door ongeïnteresseerden met de karwats naar het kieshok te drijven. Dankzij de vrijheid om te gaan stemmen wordt die desinteresse niet langer verbloemd. Uitstekend toch.

Laat wie liever thuis blijft dus thuis blijven. Daar begrip voor opbrengen, dat gaat me evenwel te ver.

En de oorzaak? Egoïsme en gebrek aan burgerzin, zoals de onverlaat dorst te tweeten? Oeioei, ook een verantwoordelijkheid leggen bij de kiezer, blijkt ongehoord. “Jamaar, er wordt niet naar de kiezer geluisterd”, klinkt het weeklagend. Klopt dat? Meestal zit achter die klacht de vaststelling dat de meerderheid anders kiest dan de klager zou wensen want gemeenteraden en parlementen worden echt wel samengesteld op basis van de uitgebrachte stemmen. Valt die samenstelling niet mee dan zit het systeem niet fout, dan koos uw buur anders dan u had verhoopt.

Ik hoorde daags voor de kiezing een politicus een zaal toespreken: “Ga morgen kiezen of hou de volgende zes jaar je klachten voor jezelf.” Natuurlijk heeft hij gewoon gelijk. (‘s Anderendaags kwam hij overigens als winnaar uit de slag.)

Er valt aardig wat te bedenken bij de werking onzer instellingen maar waren we beter af zonder verkiezingen?

Als u daarbij naar ‘neen’ neigt, zal u het met me mee eens zijn dat wie zich bewust afwendde van dat recht om te kiezen uiting gaf aan een manifest gebrek aan burgerzin. Zeg dat ik het gezegd heb.

Geniet van uw zondag, in het bijzonder wanneer u uw burgerplicht wel vervulde.

Facebook, 20 oktober 2024