Genoot u van dat extraatje uurtje nachtrust, dat u verdiende door er zes maanden geleden één af te geven? Wij hebben hondje Tuur op bezoek. Die hanteert geen uurwerk en wilde die ochtendplas dan ook niet uitstellen. Maar eens geledigd, draaide hij zich weer lekker in een bolletje. Geen hond overboord dus.

Er zijn van die weken die de goesting verder opdrijven. Vorige week was er zo een. De regeerverklaring van de club-De Croo was om te huilen en stimuleerde om verder te ijveren voor een ander beleid.

De concrete situatie ben ik intussen vergeten want de voorbije week telde aardig wat wakende uren, bovengemiddeld veel, waarin ik aardig wat mensen, bovengemiddeld veel, tegen het lijf liep en ik werd dus wel eens aangesproken als ‘mijnheer De Roover’, meer specifiek ergens-ik-weet-niet-waar door iemand-ik-weet-niet-wie en dat vormt de aanleiding voor het hiernavolgende.

Maandagavond haastte ik me ietwat voortijdig weg uit een partijvergadering teneinde mijn opwachting nog te kunnen maken op het gratis vat van Jong N-VA StuAnt, de bundel studenten aan Antwerpse hogescholen en universiteit die ons aller N-VA genegen zijn. Ik mag ten tweede male mezelf peter van dit genootschap noemen - peterpeter dus - en draag het daar bij horende lint met gepaste trots. Dan hoort mijn agenda zich toch wel wat te buigen opdat die van de club van praeses Oscar en co. er wat in zou passen.

Wanneer u dit leest, sjees ik in mijn rode bolletje , mijn cinquecento, zo’n wagentje dat je alleen al voor de naam aanschaft, ergens richting Ronse, dan wel ergens tussen Ronse en Anzegem, of, indien u een laatlezer bent, alweer ergens halfweg tussen zuidwest-Vlaanderen en de koekenstad.

Indien uw ouders er vergelijkbare opvoedingsstandaarden op nahielden als de mijne, werd u dat als kind stevig ingelepeld. Mijn opvoeding verloor daarbij ietwat aan rechtlijnigheid aangezien tante Jeanne er in de familie om bekend stond niet altijd nauwlettend op de fijngesnaardheid harer woordkeuze te letten en diezelfde tante Jeanne buiten familiegebeurtenissen voor mij gewoon mama heette.

‘Hola, De Roover, ‘t is zondag hé’, hoor ik u tot hier zuchten terwijl u al na de eerste zin zin hebt om af te haken.

Vieren we weer een verjaardag van de democratie of bereiden we er de begrafenis van voor? Klimaatalarmisten zien andere prioriteiten dan het in stand houden van ons bestuursmodel. Maar er wordt wel zedig over gezwegen.

Italië ligt dus intussen achter de rug maar daarmee is niet gezegd dat elk uitzicht op avontuur voorbij zou zijn. Ik ben momenteel bijvoorbeeld op avonTuur.

We schrijven 1952. Vincent Auriol was Franse president, de eerste in wat de vierde republiek werd gedoopt aangezien ze volgde op de derde. Die had de tweede wereldoorlog niet overleefd en de nieuwe grondwet van 1946 bepaalde dat de macht van de president serieus werd teruggeschroefd ten voordele van de Assemblée Nationale.