Of hoe een bezoek aan een wasserette toch weer aanleiding gaf tot bedenksels over taal en gemeenschapvorming.

Wie kandidaat is bij verkiezingen moet campagne voeren, willen of niet. Helpende handen zijn daarbij zeer welkom. 

Open VLD gaat steeds nadrukkelijker de Belgicistische toer op. Patrick Dewaels pleidooi voor een federale kieskring past in dat plaatje. Maar de argumenten zijn om bij te huilen.

Veranderen maakt ook altijd een beetje bang, want wat staat ons te wachten? Als N-VA de werkloosheidsuitkering wil beperken in de tijd, dan roept dat – terecht – vragen op. Daarom even de puntjes op de i gezet.

Een polemiekje op Knack.be maakt het verschil tussen SP.A en N-VA misschien weer wat duidelijker. Ik sta er even bij stil en stoot dan toch ook meteen op de grens aan de andere kant .

‘Spreek Nederlands met anderstaligen’, vraagt Geert Bourgeois. De logica zelve maar niet in Vlaanderen.

Hoe sociaal moet het ondernemende Vlaanderen van N-VA zijn? 'Heel sociaal,' zeggen Zuhal Demir (kamerlid) en Peter De Roover (publicist). 'Wij willen om sociale redenen het roer om van het passieve uitkeringsbeleid, waarvoor de zich zo sociaal noemende SP.A wil borg staan.' Beide auteurs zijn kandidaat op de Antwerpse Kamerlijst van N-VA.

Met de titel hierboven kunnen we het gros van de kritische reacties op het opiniestuk van Zuhal Demir en mij in De Standaard zowat samenvatten. Terechte kritiek?

Met zijn opmerking dat hij zijn koffers pakt als de N-VA de meerderheid haalt, ontpopt Daniël Termont zich volgens Peter De Roover en Zuhal Demir als een politieke stokebrand die andersdenkenden degradeert tot gevaarlijke vijanden. Daarmee verlaat hij volgens hen de normale politieke debatruimte.

De Belgische staatsstructuur is mee de oorzaak van desinteresse voor het politieke bedrijf. Als een land een nest wordt waar een kat haar jongen niet in terugvindt, dan wordt afhaken erg begrijpelijk.