'Het gemak waarmee veel mensen zich laten intimideren, wordt haast nooit in vraag gesteld'

Op televisie komen, politici begaan er moorden voor. Donderdagavond lukte het me. Welke wereldschokkende parlementaire initiatieven had ik dan gelanceerd? Geen. De voorbije week was uitermate druk met driftig over-en-weer-geloop van de ene commissie naar de volgende, elke keer weer een andere excellentie de ambitieuze plannen uit de doeken zien doen. Mijn tussenkomst in de commissie buitenlandse zaken bleek niet spectaculair genoeg om media-aandacht op te wekken. Opiniestukken over het zelfbeschikkingsrecht van de Palestijnen en over de pensioenhervorming zagen het licht maar ook die brachten me niet op het kleine scherm.

Televisie is geen televisie

Donderdagavond kon 2BE-kijkend Vlaanderen een glimp van mij opvangen als tribunevulsel in de eerste uitzending van het verborgen-cameraprogramma 'Balls of Steel'. Zuhal Demir, Antwerps districtsvoorzitter en collega-kamerlid, was in het stadspark al joggend 'slachtoffer' geworden van een namaak GASboete-ambtenaar in 2BE-dienst. Ik chauffeerde haar weken later graag naar het inblikken van het programma, wat me een plaatsje tussen het publiek opleverde.

Het was echter vooral interessant om zien dat anderen zich nogal wat dingen laten aanpraten.

Het gaf me de kans de opname van dit soort programma ook eens mee te maken. Televisie is geen televisie, want 'Balls of Steel' is geen 'Terzake' of 'De Zevende Dag', zoals 2BE geen VRT is. We zaten nu in de commerciële amusementssector. Of ik het amusant vond? Zuhal beet goed van zich af maar verder doet mijn oordeel er niet toe. Als belastingbetaler ben ik mede-eigenaar van de VRT maar met 2BE heb ik niets te maken. En over alles een mening ventileren moet nu ook weer niet, zelf niet voor een beroepspoliticus.

Volksverheffing

Leerrijk vond ik het wel, al is volksverheffing eigenlijk een taak van de VRT en verwacht je dat niet van een commercieel station. Niet elke Vlaming laat zich op de kop zitten en het lukt perfect om op de strepen te staan zonder agressief te worden. Een verademing want agressie en brutale gelijkhebberij lijken soms eerder regel dan uitzondering voor wie de wereld via de (sociale) media bekijkt. Ze wijden daar ook graag een rondje publiek debat aan, in het kader van de volksverheffing dan.

Het was echter vooral interessant om zien dat anderen zich nogal wat dingen laten aanpraten. Blijkbaar kan je iemand bijvoorbeeld van broek doen wisselen in een park als je jezelf een beetje geloofwaardig voordoet als overheidsafgevaardigde. Meisjes van het strand verjagen omdat ze teveel kledij zouden dragen? Een schrijfblokje en stukje potlood in de aanslag volstaan om daarin te lukken.

Verlegen burger

Blinde gehoorzaamheid aan het establishment of wat er voor wil doorgaan, het is een kwaal die zelden de opinierubrieken beroert. Het gemak waarmee te veel mensen zich in dagelijkse situaties te gemakkelijk laten intimideren, wordt haast nooit in vraag gesteld. De media zijn daar niet mee bezig. Een verlegen burger die zich onterecht laat wegzetten, biedt weinig spectaculair beeldmateriaal. Verklaart dat de blinde vlek bij debatterend Vlaanderen?

'Balls of Steel' vulde tussen de regels een gat dat de serieuze duidingsprogramma's laten vallen. Een staaltje van commercieel gedreven volksverheffing?

Gepubliceerd door knack.be op 22 november 2014, hier op 25 november 2014.

Foto: Balls of steel (2BE)

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.