Beste bezorgde leerkrachten…

Beste bezorgde leerkrachten…

Ik ontving de voorbije dagen enkele tientallen mails van bezorgde leerkrachten, die een oproep  van de Christelijke vakbond COV verspreiden bij parlementsleden. Zoals dat hoort voor een VOLKSvertegenwoordiger stuur ik hen ook een antwoord. 

Beste,

 

Aangezien ik dat onderwijshart met u gemeen heb, wil ik graag even op uw mail <zie de tekst onderaan – pdr> reageren. Want lesgeven blijft volgens mij de mooiste opdracht die je professioneel kan hebben. Ik heb het zelf 30 jaar met passie gedaan en sluit absoluut niet uit dat ik er ook ooit weer aan begin.

 

De N-VA droeg er toe bij dat het Vlaams regeerakkoord van het terugdringen van de planlast een prioriteit maakt in de volgende legislatuur. Wij leggen ook de klemtoon op het belang van de leerkracht en op de kernopdracht: les geven aan jonge mensen. Vertrouwen geven aan leerkrachten; dat is essentieel om het plezier van lesgeven intact te houden.

 

Wat de pensioenmaatregelen betreft rekenen wij op de solidariteit van de huidige generatie met de jongeren. Ook zij hebben recht op pensioen in de toekomst.

 

Zoals de Commissie Pensioenhervorming 2020/2040 (samengesteld uit experts) vaststelt: zonder grondige hervorming wordt ons pensioenstelsel onbetaalbaar. (Herinner u de PS-minister voor Pensioenen, Michel Daerden, die ons enkele jaren geleden ‘geruststelde’ met de mededeling dat de pensioenen tot 2015 betaalbaar blijven!) Voor het eerst hebben we nu een regering die een langetermijnvisie ontwikkelt over onze pensioenen. Het werd hoog tijd. Nog langer wachten zou zonder meer misdadig geweest zijn.

 


De politiek verkoos de kop in het zand te steken, want schrok terug voor zogenaamd onpopulaire boodschappen.


 

Uiteraard zullen we allemaal langer moeten gaan werken. Reeds in 1983 vertelde professor Van Broeckhoven ons – broekjes van studenten – dat wij veel geluk zouden hebben als we op 65 met pensioen zouden kunnen gaan. Maar de politiek verkoos de kop in het zand te steken, want schrok terug voor zogenaamd onpopulaire boodschappen. Dat vroegere regeringen de indruk hebben gewekt dat we steeds vroeger zouden kunnen stoppen met werken, is onbegrijpelijk. In de omliggende buurlanden duurt de gemiddelde beroepsloopbaan twee tot drie jaar langer en ook daar worden de pensioenleeftijden verhoogd.

 

Wij zorgen er wel voor dat de pensioenbedragen van de onderwijsmensen die de volgende jaren op rust gaan niet worden aangetast.

 

Inderdaad, we zullen langer moeten werken – maar daar kunnen we gewoon niet buiten. Die solidariteit met de jongeren moeten we aan de dag leggen. Wij willen er met de N-VA alles aan doen om er voor te zorgen dat we een degelijk pensioenstelsel kunnen in stand houden dat ook in de toekomst kan instaan voor een goede verzekering van mensen die op rust gaan.

 

Ik verwijs ook graag naar dit artikel (hier klikken).

 

 

Hoogachtend,

 

Peter De Roover

kamerlid N-VA

 

DE TEKST VAN DE CHRISTELIJKE ONDERWIJSVAKBOND:

 

Beste parlementslid,

 

Dit komt uit het diepst van mijn onderwijshart:

 

Samen voor leerkracht met veerkracht!

Misschien zag u deze slogan van COV (Christelijk Onderwijzersverbond) al opduiken in de nationale betoging van 6 november. Vandaag, op de provinciale stakingsdag, schrijf ik u met deze slogan als belangrijkste drijfveer en ik leg u graag even uit waarom.

 

In het onderwijs werken is geen evidente opdracht: elke dag wil je met passie en enthousiasme voor de klas staan, directie- of ondersteunende functies op je nemen en het beste uit elke leerling halen. Maar daarvoor heb je ook de nodige veerkracht nodig om op adem te komen wanneer je het nodig hebt, zeker in het spitsuur van het (gezins)leven en op oudere leeftijd. 
Veerkracht is: je veilig en omkaderd weten op de werkvloer dankzij een sterk personeelsbeleid, waar aandacht is voor ieders kwaliteiten, waar werkzekerheid en een open cultuur voorop staat.

Veerkracht is ook: even wat minder kunnen werken als het nodig is. En laat dat nu net zijn waar de Federale regering in snoeit, de arbeidsvoorwaarden voor onderwijs: loopbaanonderbrekingen, deeltijdse werkloosheidsuitkeringen … Ook de maatregelen van de Vlaamse regering maken het werk in onderwijs steeds moeilijker werkbaar.

 

Goed onderwijs is mensenwerk en dat vraagt menselijke maatregelen!

 

 

Daarom laat ik u vandaag mijn stem horen.

Daarom wil ik blijven opkomen: onderwijskwaliteit primeert!

Daarom vraag ik u: maak dit ook in onze loopbaan mogelijk!

 

Hier gepubliceerd op 23 november 2014.

 

Foto: © COV Antwerpen

 

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.

Labels