Opinie

Mijn vader verjaarde op 23 juni. Om elk vermoeden van zich af te duwen dat hij een zomerkind zou zijn, ontfleurde hij die dag graag met de mededeling dat daarmee de dagen ook alweer korter werden. Hij plaagde graag met tegendraadse waarheden want de vaststelling dat de dagen op 23 juni, de week dat de zomer aanvangt!, beginnen te korten is even waar als tegendraads.

De impact van technocraten op het covidbeleid is volgens Peter De Roover typerend voor de krimpende invloed van democratisch verkozen politici.

Corona tast longen aan maar doet meer dan dat. Slogans als ‘mijd sociale contacten’ of ‘hou afstand van elkaar’ verwacht je van de VEVM (Vereniging van Elkaar Verachtende Misantropen) - die trouwens voortdurend te kampen heeft met afsplitsingen, maar dat terzijde - niet van bonafide gezondheidsinstellingen.

Even geen politiek vandaag. Dus niks over de miscommunicatie van Verlinden of het polariserende opgejut van Vandenbroucke. Geen politiek en geen corona. Allez, geen cijfers, geen statistieken, geen belerende vingers, geen complottheorieën, geen virologen, gewoon over een zondag in tijden van… corona.

Het zouden de namen kunnen zijn van twee boeven uit een goede oude Vlaamse stripreeks; een tongbreker voor Franstaligen die het Nederlands onder de knie willen krijgen of gewoon de nuchtere vaststelling van wie met donker beglaasde bril de dingen des levens overschouwt.

Op zondag kan je vooruitkijkend mijmeren maar ook terugblikkend. Dat laatste ga ik vandaag doen en niet zo’n klein beetje ook. Decennia keren we terug in de tijd. Terugblikken op de voorbije week maar ook op vele jaren geleden, want plots zag ik gisteren, al wandelend tussen nietsvermoedende schapen, paralellen die toch een opvallend patroon laten zien.

Een zwak geheugen hoort een mens terughoudendheid op te leggen bij het doen van uitspraken over het eertijdse. Toch zou het me hogelijk verbazen mocht blijken dat ik navolgend thema nooit eerder aansneed. Meer nog; heel waarschijnlijk doe ik dat jaarlijks als dat al niet halfjaarlijks het geval is. Ik heb het namelijk over het twee keer ‘s jaars bruusk wisselen der uren, ook gekend als de zomer- dan wel winteruurproblematiek, dit weekeinde weer hyperactueel.

“Iedere expert zegt mij dat het in november 2021 technisch te laat is om nog te besluiten kerncentrales toch nog open te houden. Met andere woorden: als u de indruk wekt dat wanneer aan die voorwaarden niet voldaan is, die optie toch nog blijft bestaan, dan heeft u zich – al dan niet bewust – door Ecolo-Groen laten bedotten.”Profetische woorden op 2 oktober 2020 bij het debat over het regeerakkoord of gewoon de vaststelling dat premier De Croo zijn achterban bewust voor de gek heeft gehouden? Aangezien ik geen profeet ben blijft alleen de tweede optie over.

Geachte (digitale) vrienden,

Na de week van de State of the Union, die naar traditie lange dagen en korte nachten duurde, werd het politieke dier in me ook deze wetstraatwerkweek meer dan gevoed. De aanhoudende strubbelingen binnen de regering, het begrotingsakkoord dat na één week al werd getorpedeerd door Paul Magnette en de zoveelste paniekronde na de recente stijging in het aantal coronabesmettingen: lees er hieronder mijn mening over.

Toen we de kathedraal Notre-Dame in Luxemburg verlieten, plaagde ik twee Nederlandse collega’s met de vraag of ze nu één of ander ontpaapsend zuiveringsritueel moeten uitvoeren. “Ja, maar dat is geheim en gaan we dus niet aan jouw katholieke neus hangen”, volgde de reactie. Ad rem zijn ze wel, die Hollanders.