Opinie

Mocht u menen geen boomknuffelaar te kennen en toch enige band met uw dienaar te onderhouden, dan vrees ik u te moeten melden dat u zich vergist. Ik ben een boomknuffelaar.

Ik heb een boon voor begijnhoven, grootvader Prak ongetwijfeld veel minder. Grootvader Prak was een Groninger en daar in het hoge noorden is de Roomse invloed erg beperkt, dus ook die van katholieke instellingen. Grootvader Prak was bovendien een communist, vertelt kleinzoon Peter, en de rode vaan wordt maar gevoerd waar geen geelwitte wappert.

Niets is wat het lijkt. Nu ja, enige verfijning dringt zich op. Niets is helemaal wat het lijkt. Maar zelfs dat verdient schakering. Veel is niet helemaal wat het lijkt. Of toch eerder: veel is niet helemaal wat het op het eerste gezicht lijkt.

De mijmering van vorige week betreffende een spruit, weliswaar niet zo maar één, lokte meer adhesiebetuigingen uit dan welke eerder uit de reeks. Vermoedelijk resorteerde de bijgevoegde prent van een moeder in spé, weliswaar dé moeder in spe wat mij betreft, positief effect op die stroom van geuite aanhankelijkheden.

Onze westerse landen tellen steeds meer alleenstaanden. Deze ontwikkeling blijft niet zonder gevolgen. Alleenstaanden dragen kosten die koppels vaak kunnen delen, waardoor ze sneller risico lopen op armoede. Bovendien, wanneer ze ondersteuning nodig hebben door ziekte, als ouder of door ouderdom, kunnen ze niet terugvallen op steun in het eigen eenpersoonsgezin en zijn ze meer aangewezen op hulp van de overheid.

De spruit zou naar verluidt van alle groentes de meeste weerzin opwekken bij al wat over smaakpapillen beschikt. Mijn familie - en ik meen voor allen te kunnen spreken - is het daar uitdrukkelijk niet mee eens. In onze sibbe worden spruiten op handen gedragen.

Zichzelf respecterende publicaties brengen naast op feiten steunend nieuws ook meningen. Die vulden traditioneel een lange maar smalle verticale kolom, vandaar dat het verschijnsel, nu alle mogelijke vormen aannemend, als column bekend staat.
 

Een gek - hopelijk zijn we het daarover tenminste eens - reed bewust in op een kerstmarkt in Maagdenburg, wat vijf mensen het leven kostte en tweehonderd gewonden eiste. 
Maar over welk soort gek gaat het?

We mijmerden hier onlangs over de deugd die herkenbare klanken kunnen verschaffen. Auditief gevoede melancholie trekt gemakkelijk tranen.
 

Gaan we er op vooruit? Gaat de wereld er op vooruit? Wat is trouwens vooruitgang? Welke maatstaf hanteren we om die te meten? ‘Geloven’ vooruitgangsadepten in vooruitgang - wat toch een twijfel, onzekerheid uitdrukt - of weten ze het zeker?