Opinie

Ik zit weer in ons tuintje, weze het minder uitbundig dan vorige week want het zonnetje verflauwt en de klok is al te ver opgeschoten. Dat is de fout van de VRT - die opgeschoten klok, niet dat verdichtend wolkendek - die mij naar de studio sommeerde om 1 mei van commentaar te voorzien. Vanochtend knuffelde ik mijn door een slap ochtendzonnetje beschenen tuintrots, de vijgenboom, en herhaalde die handeling, met nog meer passie, daarna bij de fotografe, vooraleer me Brusselwaarts te begeven. Schminken, koffietje, debat en weer naar huis. Dan lukt het uiteraard niet tijdig mijn mijmering op het volk los te laten. Gelieve me hiervoor te verschonen.

Ik koester me momenteel, deze regels intikkend in ons kleine stadstuintje waarvan de afmetingen stilaan onhoudbaar botsen met de niet in te tomen ambitie van onze vijgenboom, in dat heerlijkste der zonnetjes zoals ons dat op wolkenloze lentedagen ter genieting wordt aangeboden door moeder natuur. Wie het niet kent, heeft geen idee van de rust die een stadstuintje kan bieden.

Pasen blijft toch een bijzondere hoogdag die slechts ten volle wordt genoten na veertig dagen vasten. Zo’n periode van onthouding geeft weer de volle smaak terug van het besef dat we eigenlijk leven in abundantie, kunnen zwelgen in overvloed.

U kent natuurlijk het onderscheid tussen macht en gezag. Bij macht komt dwang kijken, boetes, vastbinden, huisarrest en dat soort dingen.
Gezag gaat over overtuigingskracht en die heeft dan weer alles te maken met geloofwaardigheid en vertrouwen.

Hoe hoog staat uw thermostaat geprogrammeerd? Ik zou kunnen zeggen dat ik het vraag voor een vriend maar dat zou de waarheid niet verwoorden aangezien ik de minister voor wie ik die informatie uit uw neus wil peuteren, bij manier van spreken uiteraard, mag beschouwen als bekende, in de coulissen zelfs best aangename gespreksgenote af en toe maar het woord vriendin ware toch een ietwat overdreven bestempeling onzer relatie.

Even een inkijkje in dit mijmering-proces. Zondag opstaan, onder de sproeier, tiegerkes kopen bij de bakker, gezellig ontbijten, vervolgens met de Iphone in de zetel gaan zitten en tikken tot ik het beu ben (en lang nadat sommige lezers het beu zijn, zoals elke week wel iemand in diverse gradaties van (on)vriendelijkheid becommentarieert onder de geplaatste tekst). Deze tekst is dus verser dan de pistoleekes.

Het kostte ons een uurtje slaap - tenware u, als vooruitziende burger, gisterenavond uw lendenen zestig minuten eerder aan de slaapstede hebt toevertrouwd of daarin vanochtend zo’n tijdseenheid langer hebt verwijld, in welk geval het hier besproken maneuvre met de klok niet zozeer uw slapende, dan wel wakende tijd eenmalig heeft ingeperkt - maar beschouw het verzetten van de klok vannacht als een investering. In ruil krijgt u maandenlang, elke avond, één, hopelijk dikwijls zonovergoten, extra uur, potentieel vol van vertier en genot, aangeboden. Dat oppeppend perspectief kunnen we in deze troebele tijden wel gebruiken.

Het conflict in ­Oekraïne bewijst dat de gevoeligheid voor zelfbeschikking springlevend is, stelt Peter De Roover.

De verschrikkelijke gebeurtenissen in Oekraïne betekenen niet dat er verder niets zou gebeuren. De verschrikkelijke gebeurtenissen in Oekraïne betekenen wel dat er minder aandacht is voor de dingen die daarbuiten plaatsvinden. ‘Nieuws’ is namelijk een bijzonder en moeilijk te vatten fenomeen waaraan menigeen zich wel eens vertilt. ‘Nieuws’ hoeft bijvoorbeeld, in tegenstelling tot wat het woord insinueert, niet nieuw te zijn. Oud nieuws dat vergeten is, wordt weer gewoon ‘nieuws’ dat slechts de meest waakzame verzamelaar van berichten tot de opmerking zal brengen daarvan reeds eerder in kennis gesteld te zijn.

In de regering willen er nog weinigen De Croo kussen. Maar de krokussen hebben ons deze dagen uit ons kot gelokt. Wisten wij veel dat corona zou gevolgd worden door zoveel meer dan vier Russen. De kruitdampen waaien van Oekraïne naar hier en stijgen ook nadrukkelijk op uit de benzinepompen. Aan wat frisse lentelucht zijn we dus heel erg toe.