Woensdag kiest Nederland een nieuwe Tweede Kamer en aangezien Nederland mij al van kindsbeen bijzonder interesseert, net zoals het fenomeen verkiezingen, lokt de combinatie mijn aandacht deze dagen nog extra richting noorden. In gedachten weliswaar want die dunne lijn tussen de noordelijke en zuidelijke Nederlanden is al ruim 20 weken ondoordringbaar verklaard door minister Annelies Verlinden. Volgens de logica van mevrouw Verlinden vormt iemand die langs quasi-verlaten Zeeuwse stranden wandelt per definitie een groter gevaar voor de volksgezondheid dan iemand die over de koppen loopt op de Meir of langs een Vlaamse zeedijk. Ik heb het moeilijk met dat soort logica en al zeker wanneer op basis daarvan fundamentele vrijheden op de schop gaan.