Arno laat zich graag voorstellen als een schenenschopper, een would-be uitdager van de gevestigde machten. Maar die revolutionaire façade blijkt een dun laagje waaronder gewoon een bezorgde en vermoeide neringdoener schuil gaat.
De cultuurbotsingen die zich voordoen in de landen die graag prat gaan op de waarden van de Verlichting leiden onvermijdelijk tot de vraag tot waar de tolerantie bij ons mag gaan. Dat wordt elke dag duidelijker. Maar we moeten ons eerst bevrijden van de illusie dat onze waarden universeel zouden zijn.
De rol van Saudi-Arabië in het internationale spel roept veel emoties op maar wordt doorgaans ook erg zwart/wit bekeken. Een genuanceerde stem is dan ook erg welkom, bijvoorbeeld die van Daniella Peled, redactrice van het 'Institute for War and Peace Reporting' , dat verscheen in Haaretz, een progressieve krant uit Israël.
Voorbije weekeinde sloot de EU een akkoord met Turkije. Naïviteit is een bijzondere slechte raadgever, leren we bij premier Michel. Gelijk heeft hij, want de risico’s zijn niet klein.
Deze week ging ik verschillende keren in debat over de eis van Groen (en Sp.a) om alle handelsrelaties met Saudi-Arabië te verbreken. Deze discussie maakte duidelijk dat nuances aanbrengen in een debat waar islam, mensenrechten en internationale politiek samenkomen geen eenvoudige zaak is. Hieronder kan u lezen wat de pers hiervan oppikte.
Nuances aanbrengen in een debat waar islam, mensenrechten en internationale politiek samenkomen, is geen eenvoudige zaak. Maar laten we het nu toch ook even over hypocrisie hebben. Het Saudi-Arabië-debat biedt een uitstekende gelegenheid.
Wie te kieskeurig is in bondgenoten zal een oorlog - wat de strijd tegen IS de facto is - nooit winnen, schrijft Peter De Roover (N-VA). 'We kunnen er dus, spijtig genoeg, niet omheen om in dit conflict een keuze te maken tussen Saudi-Arabië of IS.'
In reactie op een opiniestuk van John Vandaele, redacteur van het tijdschrift MO*, op 21 oktober laatstleden schreef ik volgend artikel dat door omstandigheden niet werd gepubliceerd. Tegen de achtergrond van de gebeurtenissen op vrijdag 13 november in Parijs past het om het belang van het buitenlands beleid en de richting daarvan toch nog eens te beklemtonen.
