De Standaard vroeg mij een korte reactie te schrijven op het opiniestuk van politicoloog Bart Maddens (KUL) waarin hij stelt dat niet alleen de Waalse, maar ook de Vlaamse regering nog steeds naar de pijpen moeten dansen van de federale en dat ondanks de zesde staatshervorming (het zogeheten Vlinderakkoord dat tot stand kwam tijdens het bewind van de regering Di Rupo).

Eén gemeenschappelijke taal is nodig om van dit land terug een werkbare democratie te maken. Daarom vinden Pol Van Den Driessche en ik dat het Esperanto moet ingevoerd worden als officiële taal. Vandaag leek ons een uitstekende dag om ons idee te lanceren. We stuurden dan ook dit persbericht uit.

Twee jaar later. De juf van De Blokkendoos blijkt onschuldig. Mag de rust nu eindelijk terugkeren?

Politicoloog Bart Maddens schreef in Doorbraak dat de N-VA een deel van haar financiële middelen ter beschikking moet stellen van de Vlaamse Volksbeweging (VVB). Wij gaan volgens hem als regeringspartij niet ver genoeg door op het communautaire thema. In De Tijd gaf ik een duidelijk antwoord op zijn vraag.

De commissie Sociale Zaken keurde vandaag 25 maart 2015 een ambitieuze hervorming van de ambtenarenpensioenen goed die de duurzaamheid van ons pensioenstelsel voor de volgende generaties mee moet garanderen.

In mijn tweewekelijkse column voor Doorbraak vertel ik over een van de draken uit het parlementair bestel: filibusteren. Tegen wil en dank mocht ik het vorige week aan de lijve ondervinden samen met de meerderheidscollega’s van de commissie sociale zaken.

Het pensioenbeleid werpt vruchten af die de vergrijzingsdruk op ons sociaal stelsel in de toekomst voor de helft doet afnemen. Daardoor versterken we de duurzaamheid van ons pensioenstelsel. Dat is de concrete invulling van het sociale beleid dat wij vandaag voeren, waarbij feiten voorrang krijgen op symbolen en de langetermijnaanpak op de kortetermijnvisie. 

Mijn blog over mijn blog kon de aandacht wekken van de samenstellers van de rubriek 'Kreten & gefluister’ in De Standaard, die verwezen naar mijn knipoog naar collega Eric Van Rompuy. Die scalp hangt daarmee ook alweer aan mijn gordel.

De meest gelezen politieke blog heb ik niet. Die eer gaat naar een zeer ervaren collega leerden de kranten mij vandaag. Als ik daar eens verandering in bracht? Dat de concurrentie zich alvast schrap zet.

De bezorgdheid van de federale regering om ook in de toekomst de pensioenen betaalbaar te houden en de noodzakelijke maatregelen die ze daarvoor neemt, laten ook onze noorderburen niet onberoerd. De krant NRC wijdde er een reportage aan waarvoor ze ook mij interviewden.