Parlementair werk

Het naleven van de coronamaatregelen door de premier

 

Vandaag heb ik de premier geïnterpelleerd over het ongenoegen dat vorig weekeind is opgewekt door de nieuwjaarsreceptie van de VLD waar de indruk ontstond dat de strenge corona-maatregelen niet nageleefd werden.

Ik vroeg hem zich te verontschuldigen voor de verkeerde indruk die is ontstaan en om een inspanning te doen om het familiebezoek bij terminale patiënten in meer menselijke omstandigheden mogelijk te maken.

Dat bleek te veel gevraagd want Alexander De Croo weigerde twee keer.

Ik sprak in mijn repliek mijn diepe teleurstelling uit.

EU dreigt van Zuckerberg en Dorsey activistische rechters te maken

 

De stelling dat de vrijheid van meningsuiting één van de fundamenteelste verworvenheden van de rechtsstaat vormt, wekt weinig tegenwind op. Iedereen eist het gedacht te mogen zeggen en beseft dat je dan ook niet anders kan dan op de bres te gaan staan voor het recht dat ook anderen die vrijheid verdienen. In theorie tenminste.

BREAKING NO-NEWS

 

Deze zondag mijmer ik over een federale minister die zich toch wel erg veel kan veroorloven. Het gaat zowaar over de verspreiding van nepnieuws in het parlement door een lid van een regering die zegt ‘fakenews’ te zullen bestrijden. Opmerkenswaard... dacht ik in mijn me nooit geheel in de steek latende naïviteit.

Het corona-feestje van de Belgische regering

 

Het (politieke) jaar ging stevig van start. Net voor de valreep van oud/nieuw kregen reizigers te horen dat ze, eens terug op vaderlandse bodem, zich een week achter de quarantainemuur moeten opsluiten; los van de mate waarin ze zich risicovol of voorzichtig gedragen hadden. Terecht of niet? De pro’s en contra’s die over en weer gingen hadden alvast een felle gebetenheid gemeen. De zenuwen staan als maar scherper. Het is alleszins vreemd te noemen dat ze hun week huisarrest opgelegd kregen toen ze al vertrokken waren en hun gedrag desgewenst niet meer konden aanpassen.