Over de grens

Libië, de ‘overzijde’ van de Siciliaanse zuidkust, krijgt niet dezelfde aandacht als Syrië en Irak. Toch dreigt daar een gigantische catastrofe, die zich ook bij ons zal laten gevoelen. Hoog tijd om aan de alarmbel te trekken. Niets doen is geen optie. Verkeerd optreden is echter even nefast.

Ons land mag niet langer de ogen sluiten voor de chaos in Libië, vindt N-VA-fractieleider Peter De Roover. Diplomatie alleen zal niet volstaan: de partij vindt een militaire interventie nodig.

De rol van Saudi-Arabië in het internationale spel roept veel emoties op maar wordt doorgaans ook erg zwart/wit bekeken. Een genuanceerde stem is dan ook erg welkom, bijvoorbeeld die van Daniella Peled, redactrice van het 'Institute for War and Peace Reporting' , dat verscheen in Haaretz, een progressieve krant uit Israël.

Het FN zou alles in Frankrijk op de kop zetten, hoopten aanhangers en vreesden vijanden. Maar de tweede ronde bracht een andere winnaar.

Deze week ging ik verschillende keren in debat over de eis van Groen (en Sp.a) om alle handelsrelaties met Saudi-Arabië te verbreken. Deze discussie maakte duidelijk dat nuances aanbrengen in een debat waar islam, mensenrechten en internationale politiek samenkomen geen eenvoudige zaak is. Hieronder kan u lezen wat de pers hiervan oppikte. 

Wie te kieskeurig is in bondgenoten zal een oorlog - wat de strijd tegen IS de facto is - nooit winnen, schrijft Peter De Roover (N-VA). 'We kunnen er dus, spijtig genoeg, niet omheen om in dit conflict een keuze te maken tussen Saudi-Arabië of IS.'

In reactie op een opiniestuk van John Vandaele, redacteur van het tijdschrift MO*, op 21 oktober laatstleden schreef ik volgend artikel dat door omstandigheden niet werd gepubliceerd. Tegen de achtergrond van de gebeurtenissen op vrijdag 13 november in Parijs past het om het belang van het buitenlands beleid en de richting daarvan toch nog eens te beklemtonen.

Hoe verder we over onze grenzen kijken, hoe groter de cultuur- en mentaliteitsverschillen. Wie echt empathisch wil zijn, negeert best niet de andere manier van denken die andere landen er op nahouden.

Terwijl in Europa de discussie woedt over hoe open of gesloten de grenzen moeten zijn, een verdeelsleutel wordt uitgedokterd voor een gespreide opname van vluchtelingen en de fundamenten van de EU onder druk staan door de asielcrisis, blijven de poorten van de Golfstaten gesloten. De kritiek op deze rijke Arabische landen groeit wereldwijd na de publicatie van de foto van Aylan Kurdi - maar de deuren bleven even dicht. Doen de Golfstaten dan echt niks, vraagt Els van Doesburg (N-VA) zich af?

Ich habe es geschafft, althans de tussenstop in Frankfurt gehaald. Zaventem-Frankfurt is dan ook niet zo’n avontuur maar een klein uurtje vliegtuig is ook even lang internetloos en dus tijd om rustig wat kranten door te nemen. Duitse kranten bijvoorbeeld, want Duitsland klinkt vanmorgen heel anders dan gisteren.