In de nacht van donderdag op vrijdag mochten we weer een stevig staaltje Wetstraathypocrisie beleven. Belastinggeld uitdelen is duidelijk een stuk gemakkelijker dan in de eigen beurs snijden.
Een verhaal met in de hoofdrollen: Kristof Calvo, Meyrem Almaci en Charles Michel. Bijrolletjes voor minister Daniël Bacquelaine als assepoetster en een kort gastoptreden van Theresa May. Kris Peeters probeert te regisseren.
De N-VA wil de volledige grondwet voor herziening vatbaar verklaren. Kamerfractievoorzitter Peter De Roover en zijn collega in de Senaat Karl Vanlouwe verklaren alle opties te willen openhouden voor de kiezer op 26 mei. “Elk grondwetsartikel dat niet voor herziening vatbaar verklaard wordt, vormt immers een potentiële blokkering voor de volgende vijf jaar”, zeggen De Roover en Vanlouwe. Ze dienen in Kamer en Senaat een tekst in om de hele grondwet voor herziening vatbaar te verklaren.
Omdat Charles Michel het ontslag van zijn regering Michel II aankondigde vooraleer we in het Kamerdebat toekwamen aan de replieken, bleef mijn tussenkomst onuitgesproken. Hieronder reconstrueer ik ze omdat ik ze wel graag had gedebiteerd.
N-VA-fractieleider Peter De Roover is blij dat premier Charles Michel zegt dat hij wil dat de vier meerderheidspartijen samenwerken op de thema's die hen binden. Dat zei hij vanavond in de Kamer.
Na de jaarlijkse State of the Union van de eerste minister volgt steeds een levendig debat in de Kamer. Dat was op 9 oktober 2018 niet anders. Herlees hier mijn tussenkomst en de (soms hilarische) discussies die volgden.
Peter De Roover ondervroeg minister van justitie Koen Geens vandaag over de aanpak van haatliteratuur die gebruikt wordt in de Grote Moskee. Hij vernam dat het Parket-Generaal van Brussel nu dan toch eindelijk een strafonderzoek is gestart. Hij roept leden van de moslimgemeenschap op parketten actief op de hoogte te brengen wanner zij stoten op dergelijke haatpropaganda
Op internationale bijeenkomsten bestaat de gewoonte dezelfde platitudes te gebruiken en te herhalen. Als je dan toch eens zelf op zo’n toneel optreedt, dan probeer je als N-VA’er net iets minder diplomatisch tussen te komen dan gebruikelijk, uiteraard steeds als de welopgevoede jongen die mijn moeder van mij heeft gemaakt. Maar de Turkse delegatie bekeek me achteraf toch met een erg scheef oog.
