Over de grens

Kroonprins met visie

Op 25 april 2016 kondigde Mohammed bin Salman (MbS), toen onderkroonprins maar intussen gepromoveerd tot echte troonsopvolger, het grootse project Vision 2030 aan. Het consultancybureau McKinsey werkte enkele jaren eerder een analyse van de economische toestand van het land uit, gekoppeld aan een reeks aanbevelingen. Daaruit groeide MbS’ troetelkind Vision 2030.

De krijtlijnen van het Saoedische speelveld

Begin mei ontmoette ik, onderdeel vormende van een parlementaire missie, een reeks hoogwaardigheidsbekleders in Saoedi-Arabië. In februari was ik daar een eerste keer en ook toen mocht ik aanschuiven voor menige interessante babbel. Die gesprekken maakten duidelijk binnen welke krijtlijnen het land op zoek gaat naar het elan dat het in staat moet stellen de komende uitdagingen met succes aan te gaan.

Als we het nu eens over Saoedi-Arabië zouden hebben

Begin mei trok een kleine parlementaire delegatie naar het Koninkrijk Saoedi-Arabië (KSA), een land dat in de Kamer geregeld over de tong gaat. Het was lang geleden dat parlementsleden uit ons land het land van Mekka nog eens bezochten, wat best vreemd mag klinken. Als we dan toch zo veel belangstelling betonen voor KSA, dan is het misschien een goed idee de toestand ook eens ter plekke te gaan bestuderen, dachten we zo. Dus was ik er bij.

Wat ik in Egypte hoorde en zag

Eind april nam ik in Caïro deel aan de vergadering van de Parlementaire Assemblee van de Unie van de Middellandse Zee. (Daarover schreef ik eerder al een stukje.) Het bracht me meteen voor het eerst in mijn leven naar de Egyptische hoofdstad. De Conferentie duurde twee dagen waar ik één vrije dag aan koppelde – jawel, op eigen kosten stel ik de belastingbetaler maar meteen gerust. Hoe zit het daar in dat meest bevolkte Arabische land? Hier en daar ving ik wel iets op.

Op de spijker kloppen aan de boorden van de Nijl

Op internationale bijeenkomsten bestaat de gewoonte dezelfde platitudes te gebruiken en te herhalen. Als je dan toch eens zelf op zo’n toneel optreedt, dan probeer je als N-VA’er net iets minder diplomatisch tussen te komen dan gebruikelijk, uiteraard steeds als de welopgevoede jongen die mijn moeder van mij heeft gemaakt. Maar de Turkse delegatie bekeek me achteraf toch met een erg scheef oog.