Zweeds, een droom? Bwa…

Ze is er nu, de Zweedse coalitie. Het zal ook een ‘zweetse’ worden, want een Sinterklaasbeleid kan de volgende jaren niet gevoerd worden. Maar even goed doorzweten om er daarna fitter uit te komen, dat is de uitdaging.

En komt daarmee onze natte droom uit? De Zweedse coalitie als het 21eeuwse Walhalla?

Bwa, mijn echte droomcoalitie zou nu beginnen aan de uitwerking van volwaardig Vlaams zelfbestuur. Deze regering zal daar geen werk van maken en daar kunnen Vlaams-nationalisten bezwaarlijk euforisch over doen. Geen dreamteam dus dat nu in de startblokken staat.

Maar zoals iedereen die wel eens een kaartje trekt weet, moet je spelen met de troeven die je in handen hebt. De kiezer heeft ons goede kaarten bedeeld maar een solo slim zat er echt niet in.

En dus moet er gekozen worden. Die theoretische oefening was niet eens zo moeilijk.

Optie 1: We stappen in een regering zonder PS, die een duidelijke omslag realiseert in het beleid maar zonder communautaire verwezenlijkingen (maar ook zonder een halfslachtige en slechte staatshervorming, zoals in het verleden).

Optie 2: We stappen in de oppositie en laten een regering vormen mét PS, die het bestaande beleid voortzet én eveneens zonder communautaire verwezenlijkingen (maar misschien bovendien met halfslachtige en slechte communautaire maatregelen, zoals in het verleden).

Een alternatief was er nu niet, dat is klaar als een klontje. Hoe droef ook de vaststelling maar de kaarten lagen na de verkiezing zo dat de grote stap naar volwaardig Vlaams zelfbestuur niet in de aanbieding lag.

De N-VA heeft dus gekozen voor de eerste optie. Terecht als je het mij vraagt. Het alternatief – oppositie en de PS aan het roer laten – was een gruwel.

Zweden, dat is ook Pippi Langkous, het vrijgevochten meisje dat nieuwe paden opzoekt.

Theoretisch lag de keuze voor de hand. Dat die nu ook verwezenlijkt is, mag best wel een uitzonderlijk huzarenstukje heten. Ja, wie het resultaat naast ons programma legt, zal vaststellen dat zo’n coalitieakkoord niet door één partij wordt geschreven. Wie het legt naast wat vroegere regeringen hebben uitgespookt, zal moeten erkennen dat er uit een heel ander vaatje wordt getapt dan we gewend zijn in dit land. Wie dat ontkent, is ziende blind. De oppositie laat daarover trouwens terecht geen misverstanden bestaan. De N-VA heeft een groot verschil gemaakt, dat kan niemand tegenspreken.

Zoals Bart Maddens schreef: ‘Hoe dan ook, “Michel I” wordt een spannende thriller met vijf jaar van politieke suspense en een volstrekt onvoorspelbare ontknoping. Alleen al daarom is het goed nieuws dat deze Star Trek-coalitie (formerly known as Kamikaze) alsnog het levenslicht ziet. Laat deze regering maar eens die onbekende oorden verkennen, waar geen enkele Belgische politicus zich tot nu toe heeft gewaagd.’

Zweden, dat is ook Pippi Langkous, het vrijgevochten meisje dat nieuwe paden opzoekt. Noem Zweeds daarom eerder een moedig avontuur dan een droom. Geen droom maar een zaak van wakkere mensen die de kans grijpen die zich nu voordoet. Geen droom maar hopelijk wel een nachtmerrie voor de PS en al wie gelooft in valse dromen.

Geplaatst op donderdag 9 oktober 2014

Foto: Pippi Langkous zet de boel op stelten

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.