Roodkapje ís de wolf

Laten we maar meteen een kat een kat noemen. We hebben het hier over een duo slappe softies, die zich bij onderhandelingen onveranderlijk in de luren laten leggen. Ze verkopen de eigen landgenoten ook schaamteloos uit, omdat het hen zelfs aan de prilste melktandjes ontbreekt.

U herkent die tekening niet echt uit wat u uit de pers oppikte? Dat zegt dan alles over de media die u raadpleegt. Deze krant drukte vanochtend een commentaar uit Bild af: terwijl miljoenen Europeanen vinden dat een woord een woord hoort te zijn, ook als dat een Grieks woord is, veegt Merkel met dat mooie beginsel de vloer aan en redt ze Griekenland met het geld van de Duitse belastingbetalers. Bild is natuurlijk Bild, geen blad van het niveau van bijvoorbeeld The Financial Times. Maar op het zalmkleurige papier van dat zeer ernstige dagblad lezen we hetzelfde: Duitsland heeft gecapituleerd voor de Griekse chantage.

Even ernstige kranten stellen Merkel en vooral Schäuble dan weer voor als bloedhonden die het arme Griekenland hebben gekraakt én vernederd. Angela und Wolfgang zijn volgens die visie eigenlijk in Duitse politici verklede Griekse kolonels die via een omweg nog eens een coup hebben kunnen plegen. Het woord ‘staatsgreep’ staat in de kwaliteitskrant Libération. La Repubblica heeft het over ‘verwoestende economische offers’ die aan de arme Grieken werden opgelegd. Fijnzinnige verwijzingen naar de nazi-periode zijn ook erg populair, #thisisacoup scheert de hoogste twittertoppen en Schäuble is een Schwein, Merkel een wolvin van de SS.

Kan iemand zowel een softie als een bloedhond zijn; een nietsontziende bulldozer en een capituleerder? Misschien storten we ons best op The Economist van deze week voor de speciale bijlage over 'mental illness'.

Of gaat het toch weer gewoon over de grote strijd tussen Goed en Kwaad, waarbij Gelovigen staan tegen Ongelovigen, valselijk de indruk wekkend dat ze Wetenden zijn die strijd voeren tegen de Onwetenden. Feiten blijken dikwijls vooral handig verpakte lanceerinstallaties voor ideologische artillerie.

En de burger? Die moet het hiermee doen om een keuze te maken in het aanbod van verklaringen en schuldtoewijzingen. Mag het verbazen dat het voor de meesten neerkomt op een keuze tussen afhaken, schrik krijgen of een combinatie van beide?

Gepubliceerd in dS avond, de digitale avondkrant van De Standaard, op 15 juli 2015, hier op 16 juli 2015.

Foto: schutblad dS Avond

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.