RAASKALLEN.net

Wat is internet een heerlijke uitvinding voor wie graag actief op zoek gaat naar nieuws. Niet alleen veegt het medium talrijke fysieke beperkingen radicaal weg, het biedt ook die geweldige vrijheid zelf beweringen en commentaren te kunnen vergelijken. We zitten niet langer vast achter de muur die wordt opgetrokken door de zelfbenoemde keuzejury van de klassieke media. De potentiële winst is fenomenaal.

Edoch, geen voordeel zonder nadeel. We kennen het fenomeen dat minder aandachtige gebruikers van de sociale media berichten delen die eigenlijk al jaren oud zijn maar waarbij de verschijningsdatum blijkbaar totaal irrelevant wordt geacht. Zo worden oude verhalen weer gelanceerd als spiksplinternieuwe schandalen met de nodige ‘allez nu, hedde da gelezen’s vandien bij de reacties.

Raaskallen betekent nochtans zoveel als onzin vertellen.

Maar het verkeerde been kan ook op anderen manieren geactiveerd worden. Absoluut niet oudbakken was het nieuws dat Dyab Abou Jahjah zich met zijn Movement X scherp had uitgesproken tegen de Antwerpse Sinksenfoor. Het ging nu eens niet over de verhuis naar de nieuwe site. Hij blijkt ook allerminst tegen de kermis als zodanig gekant maar gruwelt wel van de naam. Die was misschien ooit passend in het homogene katholieke Vlaanderen van weleer maar stoot nu als totaal misplaatste aanduiding andersdenkenden zwaar voor de kop (van jut). Lentefoor, suggereerde Abou Jahjah als geschikt alternatief.

Ik ontdekte het nieuws uiteraard via Facebook, die trouwe wegwijzer naar alle windstreken. De commentaren bij het bericht logen er niet om en kwamen hier zowat op neer: ‘Jahjah moet zijn smoel houden en als hem dat niet zint, dan blijft uitwijken een optie die trouwens iedereen ten goede zou komen’. Ik laat de hoofdletters en uitroeptekens die veelvuldig de commentaren sierden achterwege maar ze waren er wel en zoals gezegd, veelvuldig.

Welk medium had de weer op provocatie beluste Abou Jahjah uitgekozen voor deze sneer naar het onverdraagzame Vlaanderen? Wel, het exclusieve nieuws werd de wereld ingestuurd door www.raaskalderij.be dat www.tvolen.be daarmee feestelijk het nakijken gaf. Wie dan nog geen belletje hoort rinkelen, zou zich toch enige vragen kunnen stellen bij de naam van de journalist van dienst, te weten Jan-Pieter De Leugheneire. Zou men althans denken want inderdaad, er klopte geen halve letter van het nieuws en toch lieten aardig wat mensen zich kritiekloos vangen.

Mogelijk beheersen degenen die woedend reageerden het Nederlands onvoldoende. Anders hadden ze geweten dat raaskallen zoveel betekent als ‘onzin vertellen’, wat ook een snelle zoektocht op internet hen had kunnen leren. Dat de betrokkenen met het internet kunnen omgaan, blijkt toch uit het feit dat ze actief facebooken en feilloos in staat bleken het betreffende artikel te delen met hun sociale mediavrienden.

De Raaskalderij - inderdaad een satirische webkrant zeggen we er voor alle duidelijkheid maar even bij - deed er ’s anderendaags nog een schepje bovenop met een artikel waarin de redactie iedereen dankte die het spelletje ‘meespeelde’.

Grappig? Absoluut. Maar ook zo droevig. Internet is echt niet alleen een snoepdoos voor liefhebbers van het betere nieuws maar ook een Bermudadriehoek voor blindvaarders die als een kip zonder kop niet verder komen dan de eigen clichés, hoe bizar die ook ‘bevestigd’ worden.

Is een minimum aan leesvaardigheid teveel gevraagd aan mensen die zich willen mengen in het maatschappelijk debat? Deze kritiekloze verspreiders van klinkklare onzin stelden zich dan ook nog eens op als moedige herauten van onze westerse waarden en normen. Wat die westerse normen en waarden zijn, daarover kan wel wat geredetwist worden, maar lezen en schrijven horen er in elk geval bij.

Hier geplaatst op 28 mei 2015.

Foto: Logo De Raaskalderij (maar die dR had natuurlijk ook De Roover kunnen zijn!)

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.