One man, one vote, not in Belgium

One man, one vote, not in Belgium

 

Zonder Vlaamse meerderheid regeren, is dé oplossing voor Elio Di Rupo.

Het Belgisch kiessysteem helpt daar ook mooi bij. Een voorbeeldje: Open VLD (Vlaams) haalt met ruim 66000 stemmen meer dan de MR (Franstalig) liefst 2 zetels... minder! Ecolo (F) en Groen ? kregen nagenoeg evenveel stemmen, in het geval van Ecolo goed voor 13 zetels, voor Groen slechts 8. SP.a (V) haalt 9% stemmen meer dan Ecolo (F) en 4 zetels ofwel 30% minder.

Of bekijk het zo. Ecolo (F) won een zetel per 32034 kiezers. De N-VA (V) had voor een zetel 43471 stemmen nodig, dat is een derde méér. Waren de N-VA-zetels even goedkoop dan die van Ecolo of de PS, dan won onze partij geen 25 maar 34 kamerzetels.

Di Rupo kirt dat de socialistische familie de grootste is. In stemmen halen PS en SP.a samen nagenoeg hetzelfde aantal als de N-VA alleen, maar dat levert de rode familie dankzij het zuidelijke evenwicht 29 zetels op tegenover 25 voor de N-VA.

Dat is niet democratisch, zei u? Klopt, maar wel Belgisch!

Wat Di Rupo daar uit wil puren, past in de Belgische logica: de Vlaamse meerderheid negeren - wat in de zetelverdeling al deels gebeurt - vormt dé oplossing. Het is zelfs de enige oplossing wanneer het confederalisme koppig wordt afgewezen. Een Belgisch beleid dat recht doet aan Vlaanderen én Wallonië bestaat inderdaad niet meer.

Mooi evenwicht ook: Vlaanderen mag de economische motor aanzwengelen; Franstalig België houdt het politieke roer in handen.

Oh ja, die oplossing... voert onherroepelijk naar het opdoeken van deze Belgische onzinstructuur. Doen maar, zou een mens dan bijna hopen.

Tekst geplaatst op mijn Facebookpagina op 28 mei 2019.