'Ik ben een fractieleider, geen hooligan'

Met de benoeming van Peter De Roover (53) komt een einde aan een periode van onzekerheid in de N-VA-Kamerfractie.

'Spanningen? Alleen op lijken zit er geen spanning', aldus De Roover. 'De recente gebeurtenissen tonen dat onze fractie vol ambitieuze, dynamische mensen zit. Ik ben blij dat ik deze kmo mag leiden. Met 33 verkozenen en nog eens tientallen medewerkers is ze de grootste fractie in het parlement. Ik geef toe dat er misschien sneller duidelijkheid had moeten komen over de invulling van functies', klinkt het.

Er was toch meer aan de hand?

Peter De Roover: 'De hele partij moest zich herorganiseren na de vorming van de regeringen. De ervaren Kamerleden gingen naar de regering en werden vervangen door veelal jonge nieuwkomers. Vergeet ook niet dat veel vroegere fractiemedewerkers zijn doorgeschoven naar de kabinetten en dat nieuwe fractiemedewerkers buiten de partij werden gerekruteerd. Het vraagt tijd om dat allemaal te stroomlijnen. Na een eerste, grondige analyse eind vorig jaar is besloten een en ander te verschuiven. Er zullen in de komende weken wellicht nog wat positiewissels zijn. Welke? Dat krijgt u op tijd en stond te horen.'

Was de operatie ook nodig om iedereen tevreden te stellen?

De Roover: 'Nee. De kwaliteiten van mensen gaven de doorslag, niet hun banden met een provincie of clan. Daarom steunt de fractie Sarah Smeyers, die ook kandidaat-fractieleider was, om mij op te volgen als penningmeester. Ze verdient het mee aan het roer van de partij te zitten.'

Hoe gaat u het aanpakken?

De Roover: 'Het wordt geen radicale breuk met mijn voorganger. Hendrik Vuye en ik zijn op politiek en inhoudelijk vlak bloedbroeders, maar ons karakter en temperament verschilt. Hendrik is eerder de pure studax, terwijl ik wat meer durf te improviseren. Natuurlijk niet te veel. Ik zal me net als Hendrik loyaal aan het regeerakkoord houden. Dat wordt het moeilijkste: een gezond evenwicht proberen te vinden tussen de profileringsdrang van mijn eigen mensen en de loyauteit aan de meerderheid.'

'Ik zal mijn Vlaams-nationalistische reflex niet onderdrukken. België blijft voor ons een aflopend verhaal'

Vuye durfde zich, ondanks de afspraken, communautair nog altijd scherp uit te laten. Zult u dat ook doen?

De Roover: 'Iedereen kent mijn verleden in de Vlaamse Beweging. Ik zal mijn Vlaams-nationalistische reflex niet onderdrukken. Maar ik ga ook niet als een hooligan vanalles beginnen te roepen. Het is daar geen betoging, maar een parlement. Daar gelden andere gedragsregels.'

U bent een nieuwkomer in het parlement. Wat is u het voorbije anderhalf jaar opgevallen?

De Roover: 'Ik ben nieuw in het parlement, maar ik ben geen totale politieke bleu. Ik heb 30 jaar ervaring in de aangrenzende percelen van de politiek. Mijn belangrijkste conclusie is dat het erg traag, inefficiënt en procedureel is. Dat moet je leren aanvaarden. Controle en evenwichten horen nu eenmaal bij een democratie. Het voordeel van die traagheid is dat je als parlementslid op de besluitvorming kan wegen. Maar dat vraagt slimheid, timing en feeling. Daar kan ik mijn mensen bij helpen, denk ik.'

Wat vindt u van de klacht dat het parlement amper macht heeft en alles vanuit de regeringen en de partijhoofdkwartieren beslist wordt?

De Roover: 'Dat klopt voor een groot stuk. Een besluit is voor de stemming in het parlement allang goedgekeurd in de regering. Die wikt en beschikt. Kamerleden kunnen het verschil maken tijdens het proces dat voorafgaat aan de stemming. Maar dan moeten ze de kabinetten platlopen en zich ertussen wringen als wetten en besluiten nog op de tekentafel liggen. Dat proces wordt steeds belangrijker. Tegelijk moeten Kamerleden ook bereiken dat ze in de schijnwerpers komen. Het is een subtiele evenwichtsoefening. Elke politicus moet de media halen als hij herverkozen wil worden, maar grote krantenkoppen leiden er vaak toe dat voorstellen meteen door tegenstanders in en buiten de regering doodgeklopt worden.'

Wat verwacht u van de confederale oefening door Hendrik Vuye? Moet er een roadmap voor de Vlaamse onafhankelijkheid komen tegen 2019?

De Roover: 'U zegt het al, 2019. Dat is een eeuwigheid in de politiek. Er is vooral afgesproken dat Hendrik het confederalisme verder moet concretiseren, in welke vorm ook. Ik zal daar trouwens achter de schermen volop over meedenken. Alleen zal ik geen grote verklaringen afleggen, omdat ik als fractieleider loyaal moet zijn aan de regering. Er is afgesproken dat het communautaire tot 2019 niet op tafel komt.'

De vraag is of u in 2019 communautaire bondgenoten zult vinden. Is er daarom een paradigmashift bezig, waarbij de N-VA eerder mikt op het uitspelen van de Vlaamse meerderheid in de federale regering dan op onafhankelijkheid?

De Roover: 'Door de samenstelling van de regering-Michel kunnen we in het Belgische huis weer afwassen, schoonmaken, stofzuigen en de was doen, maar aan het lekkende dak kunnen we nog altijd niets doen. Dat we mogelijk geen bondgenoten vinden voor het confederalisme, wil niet zeggen dat we het huis dan maar laten verkommeren. Laat ons tot nader orde het budget voor renovatiewerken uitputten. Maar laat er geen misverstand over bestaan: het blijft de bedoeling dat België een aflopend verhaal wordt. Alleen zal het nog een tijd duren voor die lange race naar de finish gelopen is.'

Dries Bervoets

Verschenen in De Tijd op 22 januari 2016 en hier geplaatst op 24 januari 2016.

Foto: © Belga

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.