Een ongewone combinatie: leraar en journalist

Een ongewone combinatie: leraar en journalist

Begin november nam Gazet van Antwerpen een ruim interview af met mij. Wist ik veel dat ik enkele maanden later in de politiek zou stappen. Dat het anders liep dan ik toen dacht, maakt het misschien interessant om te herlezen. GvA bleek toen alleszins zeer geïnteresseerd in mijn 'dwarsliggerij', ook in deel 2. (gisteren zette ik deel 1.)

Bij zijn leerlingen vindt Peter De Roover het vermogen tot relativeren dat hij goed kan gebruiken bij zijn werk als opiniemaker. "Zij beuken voor mij de poorten van de ivoren toren open", zegt hij.

 

"Hoe radicaal ik vroeger ook was, het Vlaams Blok of Belang heeft me nooit aangesproken. Ik heb altijd bedenkingen gehad bij die partij, ook al ben ik tegen het cordon sanitaire en voor een godsvrede."

 

"Het is voor mij ook nooit heiligschennis geweest om een keer niet naar het Vlaams Nationaal Zangfeest (mooi toeval dat ik deze tekst nu zet, want gisteren was ik op het 77e Zangfeest) of de IJzerbedevaart te gaan. Ik had minder met emoties en symbolen, ik vond dat de Vlaams beweging vooral sterke rationele argumenten had."

 

"Hoe links of rechts ik ben? Dat is moeilijk te zeggen, want ik ga altijd aan de andere kant staan. Als iedereen dezelfde richting kiest, dan dreigt de samenleving te ontsporen.

 


In een links milieu ben ik rechts en omgekeerd. 


 

"Ik ben een dwarsligger. Niet omdat ik karakterieel gestoord zou zijn, maar omdat ik altijd zoek naar het mangelen van elke redenering. Ik ben ervan overtuigd dat het woord 'waarheid' geen enkelvoud heeft. Wij kunnen hier perfect ruziemaken en toch allebei gelijk hebben. Dus om terug te komen op uw vraag: in een links milieu ben ik rechts en omgekeerd. Zo heeft de samenleving niet te veel figuren nodig, maar toch wel een paar. (lacht) Dat is nodig voor het evenwicht."

 

Een geboren leraar

 

"Ik leef een onwaarschijnlijk boeiend en gevarieerd leven, waarin ik alle dingen kan doen die ik graag doe. Ik voel mezelf een geboren leraar. Ik geef vijf halve dagen per week les aan TSO-klassen met bijna allemaal leerlingen van allochtone origine. Zij geven mij het geschenk van de relativering, ze beuken de deuren van de ivoren toren open. Mijn klassen geven mij een brede blik op de wereld die ik niet zou hebben als ik bijvoorbeeld in de politiek of de journalistiek was gegaan."

 

"Of we met de diversiteit in de goede richting evolueren? Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat het op dit moment niet goed gaat. De hamvraag is: willen we een samenleving of een niet-samenleving? Ik kies niet voor segregatie, en dus zullen we daar met z'n allen harder dan nu aan moeten werken."

 

Klavierdiarree

 

"Naast mijn job in het onderwijs werk ik met veel plezier voor het web magazine Doorbraak.be. Ik schrijf bijna elke dag wel iets, ik lijd aan klavierdiarree. Zelfs op de fiets zit ik in mijn hoofd continu te schrijven. Ik ben altijd bezig, ontspanning is voor mij verandering van inspanning. De ene activiteit neemt bij mij de stress van de andere weg."

 

"De moeilijkste keuze van mijn leven? (denkt lang na) Een antwoord vinden op deze vraag. (lacht) Weet u, ik heb wel eens aanbiedingen gehad voor jobs in de politiek of de journalistiek. Daar denk je dan lang en diep over na. Maar uiteindelijk ben ik toch telkens weer bij het onderwijs uitgekomen."

 

Betaald in vrijheid

 

"Ik doe iets wat ik graag doe. Hoe zou ik dat dan kunnen verbeteren? Voor een TEW’er verdien ik niet veel. Maar ik heb een dak boven mijn hoofd, ik rijd rond met een bescheiden rode Citroën Berlingo en ik kan mijn pintje betalen. En het belangrijkste van alles: ik word betaald in vrijheid. Waarom zou ik dat willen omzetten in extra loon.”

 

LM

 

(Hier geplaatst op 17 maart 2014. Gepubliceerd in Gazet van Antwerpen in de weekeindeditie van 2 en 3 november 2013. Deel 1 heb ik gisteren gezet.) 

 

FOTO: ivoren toren uit het Egyptische museum in Berlijn

Labels