Actueel

Van politici worden antwoorden verwacht. Sommige collega’s wekken ook graag de indruk die altijd meteen leverbaar in stock te hebben. Sta me toe daarin wat bescheidener te zijn. Bovendien ging het parlement intussen in reces en sloot de regering af met een ambitieus Zomerakkoord vol antwoorden, dus mag ik het voor mezelf ook enkele weken wat gemakkelijker maken en me deze periode beperken tot het aansnijden van problemen. De oplossingen… hopelijk vinden we die ook.

De regering klopte vannacht een stevig pakket hervormingsmaatregelen af. Uiteraard en terecht krijgt de hervorming van de Vennootschapsbelasting, waar Johan Van Overtveldt zo lang voor gewerkt heeft, zeer veel aandacht. Maar ook een andere maatregel moet een echte trendbreuk genoemd worden.

Complottheorieën hebben wel wat. Ze maken een ingewikkelde realiteit heerlijk simpel en begrijpelijk. Wie er van houdt, vindt altijd iets naar de gading. Katholieken of vrijmetselaars; de communisten of de CIA; de moslims of de joden, ze complotteren er lustig op los naar het schijnt. Uiteraard staat er ook een complotterende graaf ter beschikking.  

Wanneer een land als Saoedi-Arabië lid wordt van de VN-vrouwenrechtencommissie dan lijkt dat voor ons op een slechte grap; blijkt dan nog dat België voor dat lidmaatschap stemde, dan vechten ongeloof en verbijstering om de eerste plaats. Begrijpelijk uiteraard en toch ging het debat in de Kamer bij de meeste fracties aan de essentie voorbij.

De paastijd inspireert, in Nederland meer dan in Vlaanderen, tot religieus getinte gedachten met uitlopers naar de politieke praktijk. Over Bijbelse waarden bij partijen die het godsgeloof verre voorbij zijn bijvoorbeeld. 

‘Hoe N-VA het middenveld probeert te temmen’, kopt een drie bladzijden lange analyse in De Morgen over de omgang van mijn partij met het zogenaamde middenveld. Het vormde een deel van mijn zondags leesvoer en schreeuwde om aanvulling omdat hét kernprobleem in het stuk niet wordt aangeraakt.

Deze zondag maakte ik even tijd voor een ongelezen stuk uit een krant van donderdag. De krant heet De Telegraaf, de auteur Nausicaa Marbe en het artikel ging over taal en het echt structureel racisme dat schuil kan gaan achter het discours van multiculturalisten, in dit geval uit de onderwijswereld.

Als Eric Van Rompuy blogt, dan spettert het venijn in het rond; meestal richting N-VA. Maar ik ben, als kamerfractievoorzitter van de grootste volkspartij van Vlaanderen, uiteraard steeds zoekend naar goede oplossingen. Vandaar dit concrete voorstel aan mijn waarde CD&V-collega.

Wie wil dat we (ooit) vooruitgang boeken op het vlak van Vlaams zelfbestuur, zal moeten rekenen op de N-VA. Deze wetmatigheid geldt zelfs voor wie uit die partij stapte. 

Ik bleef (weer) haken achter een krantenzinnetje. De haak van vandaag: moeten politici meer doen dan de wet naleven en, vooral, moeten de andere burgers meer doen dan de wet naleven?