Actueel

Vroeger kenden we het fenomeen van seizoensartikelen, te weten producten uitsluitend tijdens een passend jaargetijde gesleten en dientengevolge ook alleen dan door de verbruiker te betrekken.

De Vivaldi-partijen zetten een wetsontwerp van Vincent Van Peteghem op de agenda omdat het dringend moet goedgekeurd worden wegens de ‘grote budgettaire inspanning’ (zo verklaarde collega Verherstraeten).

Vorige week kwam het wetsontwerp minimumbelastingen voor multinationals in de Kamer.

Eigenlijk over de essentie van democratie.

Wellicht was het niet de eerste keer maar mij viel het voor het eerst zo uitgesproken op: het mistte vanochtend. De overzijde, eigenlijk slechts enkele schreden verwijderd, tekende zich grijs af in een nevel die de grens tussen huis en zwerk vervaagde tot een potentiële aanleiding tot onenigheid.

Op de tweede dinsdag van oktober gaf, zoals traditie het wil, de premier in het parlement zijn beleidsverklaring. De laatste van deze legislatuur, waarmee de zwanenzang van Vivaldi officieel is ingezet. “Nog eens vijf jaren van stilstand zou nefast zijn voor onze welvaart”, zo vat fractievoorzitter Peter De Roover samen.

Over minder dan negen maanden - op 9 juni 2024 - vinden de regionale, federale en Europese verkiezingen plaats. Wat mogen we de komende maanden nog verwachten van de Vivaldi-regering? En welk scenario staat ons te wachten na de moeder aller verkiezingen? Peter De Roover (61), fractieleider van N-VA in de Kamer, blikt vooruit.

Dan kom je in de oppositie terecht en, ja, dan moet je als fractie ook oppositie voeren. Macht zonder tegenmacht vormt een gevaar. Onze Kamerleden klaren die klus met verve. Maar…

De staatsbon vormde zowat hét onderwerp van gesprek in de slotweek van augustus. De didactische opportuniteit die het initiatief biedt, bleef evenwel onbenut en dan speelt mijn leraarsverleden op. Didactiek houdt zich o.m. bezig met de vraag hoe kennis best wordt doorgegeven. De staatsbon is uitermate geschikt om een mechanisme te illustreren dat te weinig onder de aandacht komt. Het gaat nochtans over een cruciaal onderdeel van de maatschappelijke ontwikkeling.

De media besteedden veel aandacht aan ‘De stemming’, het onderzoek dat het ongenoegen in kaart brengt dat de beruchte kloof tussen Dorps- en Wetstraat slaat. We moeten – alweer – lessen trekken. Wat mij betreft zou één remedie al enorm helpen, maar de pil die ik voorschrijf smaakt best wel bitter.