Krakende club De Croo kronkelt krampachtig

Krakende club De Croo kronkelt krampachtig

Geachte (digitale) vrienden,

In de laatste rechte lijn richting zomerreces werd het enigszins onverwacht nog een politiek hoogst beladen week. Ik nodig u graag uit om hieronder m’n voorlaatste weekoverzicht van dit werkjaar te lezen.

De politieke week begon eigenlijk al zaterdag met het verschijnen van een interview met Ihsane Haouach in Le Soir. De regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen stelde daarin dat de scheiding tussen Kerk en staat wat haar betreft onderhevig dient te zijn aan demografische verandering. Lees: aan het groeiende belang van de Islam in ons land. Bij het lezen van die uitspraak gingen mijn wenkbrauwen serieus fronsen. Dat een regeringscommissaris, een vertegenwoordiger van de regering, de overheid en daarmee elke burger op dergelijke wijze een fundamenteel basisprincipe van onze staat in vraag stelt, kan je gerust schandalig noemen.

Weinig verrassend stak MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez meteen het vuur aan het lont. Ik vermoed dat er zich nadien binnen de schoot van de regering serieuze discussies hebben voorgedaan want pas na vijf (5!) dagen kwam mevrouw Haouach via Facebook met een formele verklaring, die me evenwel maar weinig kon overtuigen.

Een dag voordien vroegen wij in de commissie Gezondheid dat mevrouw Haouach persoonlijk tekst en uitleg zou verschaffen voor de volksvertegenwoordigers. De meerderheid stemde daar evenwel tegen bij onthouding van MR dat in het parlement altijd ietwat gedweeër reageert dan op twitter. We mochten mevrouw Haouach dus niet zelf bevragen in het parlement. Een voorbereide en eenrichtingscommunicatie op Facebook dient blijkbaar als alternatief.

CD&V, dat erop gebrand lijkt traag maar gestaag de afdaling richting kiesdrempel voort te zetten, nam net als de rest van de coalitie om de lieve vrede te bewaren vrede met de uitleg van Haouach. Donderdagochtend ging ik hierover op Radio 1 in debat met mijn gewaardeerde collega Servais Verherstraeten. Hoe tolerant zouden Ecolo of PS reageren op een regeringscommissaris in t-shirt met Vlaamse Leeuw vergeleek ik met de gehoofddoekte regeringsvertegenwoordigster.

Collega Darya Safai legde donderdag in de Kamer premier De Croo en staatssecretaris Schlitz het vuur aan de schenen. Hun boodschap? Mevrouw Haouach had zich versproken en moet in de toekomst haar mond houden. Ik diende prompt een ordemotie in met dezelfde vraag om mevrouw Haouach in persoon te kunnen vragen hoe zij dat allemaal ziet. Opnieuw stemde de paarsgroene (met paar oranje spikkels)-meerderheid die vraag naar democratische controle weg, nu zowaar via de fractievoorzitters. De meerderheidspartijen hebben duidelijk schrik voor een confrontatie tussen de regeringscommissaris en de verkozenen van het volk. Parlementair controlerecht voor de tigste keer gemuilkorfd.

Gisterenavond kreeg de hele affaire nog een kwalijke staartje toen mevrouw Haouach de eer aan zichzelf hield en ontslag nam. Ze was naar eigen zeggen de vele online haatberichten beu, wat haar een stortvloed van steunbetuigingen uit linkse hoek opleverde. De Meyrem Almacis van deze wereld hadden beter even gewacht met hun ‘aandoenlijke’ liefdesverklaringen, want meteen nadat het nieuws van haar ontslag bekend raakte, maakte Le Soir bekend dat premier De Croo na de plenaire zitting een rapport van de Staatsveiligheid had ontvangen waarin hij werd gewaarschuwd dat mevrouw Haouach banden heeft met de extremistische Moslimbroederschap.

Tussen de soep en de patatten (ik genoot op dat moment van een gezellig maal met vrienden maar ja, het leven van een politicus hé…) schakelde ik onze altijd alerte medewerkers in om een persbericht op te stellen, een interpellatie aan de premier, alsmede een mail aan de voorzitter van de commissie Gelijke Kansen om onverwijld premier De Croo en staatssecretaris Schlitz op te vorderen om deze enorme flater van de regering te onderzoeken. Onze ploeg stond weer meteen vlijmscherp. Heerlijk werken met zo’n gedreven medewerkers want tenslotte was het ook voor hen vrijdagavond en terrasjesweer.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat iemand met extremistische banden tot regeringscommissaris benoemd kan worden? Een blamage van jewelste voor de premier, die nogmaals door de linkerzijde in een zeer gênant parket werd gebracht. Slikt die nu echt alles? Voorlopig veel vragen, weinig antwoorden…

Natuurlijk, als de regering er in was geslaagd de commentaren op de benoeming en uitspraken van mevrouw Haouach te laten kwalificeren als ‘haatspraak’ (waar de verontwaardiging van Almaci en co. naartoe ging) en het regeringsbeleid om dat te bestraffen al was opgeschoten… dan was er geen vuiltje aan de lucht geweest. Zou dat niet de voorkeursoplossing zijn van minister-verbieder Van Quickenborne?

Sommige beestjes zijn gelijker dan de andere

In de commissie Grondwet op woensdag stond de bespreking van mijn wetsvoorstel geagendeerd om het aantal medewerkers van oud-regeringsleden aan banden te leggen. Op dit moment is het zo dat oud-ministers en staatssecretarissen nog een volle legislatuur - zelfs tot een nieuwe regeringsvorming - beroep mogen doen op twee voltijdse medewerkers die door de belastingbetaler worden betaald. Op dit moment doen Didier Reynders, Philippe Goffin, Pieter De Crem, Denis Ducarme, Maggie De Block, Daniel Bacquelaine, Philippe De Backer en Nathalie Muylle nog beroep op die twee medewerkers. Een praktijk die men onmogelijk kan verdedigen, vandaar ons voorstel om dat recht te beperken tot één medewerker voor maximum twee jaar na hun aftreden.

Kunnen we daarin verder gaan? Absoluut maar dergelijke verstrenging werd al door zowat alle partijen goedgekeurd in het Vlaams parlement en via een motie in het Brusselse. Om tegen ons voorstel op Belgisch niveau te stemmen, zullen dus weer kronkelige bochten moeten genomen worden. De eerste kronkel bestond er woensdag in de stemming - die ik expliciet voorstelde - uit te stellen tot na het reces want de collega’s moesten de zaak toch eens rustig kunnen bestuderen.

In de commissie Binnenlandse Zaken op maandag stelde premier De Croo eerst de resultaten van het Dialoogplatform af te willen wachten vooraleer actie te ondernemen, wat het slechtste doet vermoeden. Ik zal dit dossier alvast nauwlettend opvolgen en de regeringspartijen aan hun woord houden.

Vergrijzing

Woensdag verscheen een interview van ondergetekende in Knack over de hete herfst die deze regering staat te wachten. Ik herhaalde mijn overtuiging dat de moeilijkste dossiers voor paars-groen nog in het verschiet liggen. De coronacrisis en de alles overheersende media-aandacht voor dit ene thema overheerste de afgelopen negen maanden het politieke debat maar onder de oppervlakte sluimert een groot aantal belangrijke socio-economische dossiers waar de tegenstellingen tussen PS/Ecolo/Vooruit/Groen en de meer “centrale” regeringspartijen op papier normaal gesproken onoverkomelijk zouden moeten zijn. De cruciale portefeuilles bevinden zich haast zonder uitzondering in de handen van de PS, die eerder al aangaf de strijd hard te zullen voeren.

Zullen Open Vld en CD&V opnieuw het onderspit delven of durven ze ook op te komen voor de Vlaamse belastingbetaler? De tijd zal het ons leren. We kregen alvast een voorproefje met een nieuwe raming van de Studiecommissie voor de Vergrijzing. Die ramingen zijn de voorbije jaren altijd opwaarts bijgesteld en die kostelijke sneeuwbal blijft ook dit jaar verder rollen. In het nieuwe rapport schat de commissie dat de sociale uitgaven gelinkt aan vergrijzing tegen 2025 stijgen naar 27,5 procent van het bbp, drie procentpunten meer dan vóór corona. Voor de PS en minister Karine Lalieux geen probleem als je het geld van de Vlaamse bomen kan plukken maar als economist van opleiding lijken die cijfers me geen reden tot optimisme.

Een rapport van de IMF stelt in geen onduidelijke termen dat er voor de regering werk aan de winkel is. Sanering van de overheidsfinanciën via minder uitgaven, een nieuwe fiscale hervorming met een daling van de lasten op arbeid, het stimuleren van ondernemen en aanpassing van het pensioenstelsel worden onder meer opgesomd maar de kans dat paars-groen hier ook echt werk van zal maken, lijkt me zowat nihil.

Donderdag stelden de collega’s Sophie de Wit en Kathleen Depoorter ook pertinente vragen. Sophie bevroeg minister Van Quickenborne naar concrete actie in de bestrijding van de drugsmaffia. Dat is een wat moeilijker probleem dan 14-jarigen die binnenshuis corona-overtredingen begaan. Kathleen confronteerde minister Vandenbroucke met het feit dat de topman van de Federale Overheidsdienst Gezondheid - die dus mee in de cockpit van de corona-bestrijding zou moeten zitten - voor de tweede keer een negatieve beoordeling kreeg voor zijn functioneren. De eerste maal was dat in april 2020, nu is het weer van datte.

Een regeringscommissaris met banden met de Moslimbroeders volgens de staatsveiligheid; de topman op de overheidsdienst Gezondheid die ondermaats functioneert… Ook het personeelsbeleid van de club-De Croo oogt beschamend. Het is niet fijn dergelijke zaken te moeten vaststellen maar onze fractie blijft met energie tegen die opeenvolgende regeringsflaters van leer trekken. Op de spijker kloppen en blijven kloppen - daarop mag u rekenen.

Bij leven en welzijn tot volgende week voor het laatste overzicht van dit veelbewogen parlementaire jaar.

Dit weekoverzicht verscheen op Facebook op 10 juli 2021.