Kleine debatten worden (soms!) groot nieuws

Het hoeft niet eens een ongelukkige uitspraak te zijn. Toen Sarah Smeyers (N-VA, kamerlijst Oost-Vlaanderen) op een schooldebat de bekende partijlijn over het Vlaams Belang uit de doeken deed, volstond zowaar een tweet van Wouter Van Besien (Groen) om een mediarelletje uit te lokken. Zelfs de subjectieve weergave in 140 tekens door een politieke tegenstander die mee in het debat zit, wordt blijkbaar als informatiebron opgepikt.

Organisatoren van debatten stimuleren het tweeten graag en bieden een eigen hashtag aan, hopende dat een citaat doordringt tot de pers. Het fenomeen dreigt de spontaniteit van debatdeelnemers niet ten goede te komen want zelfs een kleine verspreking kan fataal zijn. Big brother is watching us gecombineerd met God ziet ons, hier vloekt men niet.  

Het startdebat op de Antwerpse universiteit zette meteen de toon. Er werd over getweet, bericht in Doorbraak, op deredactie.be, tweemaal op knack.be en kreeg een dimensie die dat van een normaal studentendebat ver overschrijdt. N-VA zou in serieuze moeilijkheden zitten in het verkopen van haar confederale visie, onvoldoende voorbereid zijn, kortom met een serieus probleem kampen. Ook daarna sijpelden nog berichten door van andere debatten waar N-VA’ers in het defensief zouden hebben gezeten. Dat het daarbij niet alleen over objectieve vaststellingen gaat maar de subjectieve inschatting van de bron in kwestie in grote mate meespeelt, wordt graag vergeten.

Omdat er geen journalist in die Herentalse zaal zat en geen enkele scholier zich kon doen opvallen in de tweetwereld, bleef het artikel ‘N-VA scoort heel goed bij jonge kiezers’ uit.

Intussen wordt wel de sfeer geschapen van een zwalpende N-VA die de eigen waar niet alleen niet aan de man/vrouw kan brengen maar niet eens goed weet wat dat verhaal echt inhoudt. En dan stoten we op een verloren berichtje zwalpende ergens op internet. Na een verkiezingsdebat in een Herentalse school voor laatstejaars haalt N-VA bij de aanwezigen een onwezenlijke 37,5%. Groen (22%) en Vlaams Belang (21%) waren de enige twee andere partijen die nog een beetje succes boekten. De Vlaamse Di Rupo-partijen kwamen samen toch aan bijna 20% met een schrale 3,5% voor de deelnemende SP.A’er, tweede op de Vlaamse lijst en schepen in… Herentals. Knap van Jan Peumans die er de kleuren van N-VA verdedigde.

Wereldnieuws? Allerminst. Maar dan was die tweet van Van Besien het ook niet, evenmin als dat ene studentendebat. Soms is nieuws ook maar wat een journalist tot nieuws verheft. Omdat er geen in die Herentalse zaal zat en geen enkele scholier zich kon doen opvallen in de tweetwereld, bleef het artikel ‘N-VA scoort heel goed bij jonge kiezers’ uit.

Dat een fototentoonstelling in Charleroi wordt geschrapt na druk van (ook Vlaamse) cultuurlui en sommige fotografen weigerden er aan deel te nemen omdat de curator, Johan Swinnen, daarnaast kamerfractiesecretaris is van de N-VA, dat is alvast wel hoofdnieuws. We moeten het vandaag echter zoeken op bladzijde 7 van De Standaard, de andere kranten melden het met geen letter en op het radionieuws bleef het daarover deze ochtend ook stil. Stel je voor dat N-VA’ers de stopzetting van een tentoonstelling zouden eisen omdat de curator van een andere politieke kleur is. Het kot zou, terecht, te klein zijn.

FOTO: uit grootmoeders doos

(4 maart 2014)             

NASCHRIFT: Het zal niet door deze column geweest zijn mogen we aannemen maar de bescheiden vermelding in De Standaard op dinsdag werd de volgende dagen dan toch gevolgd door meer mediabelangstelling voor 'de zaak-Swinnen'. Met Herman De Bode schreef ik er voor De Morgen een opiniestuk over.