Gekoesterde (taal)achterstand
De Telegraaf is nu eens geen links-liberale kwaliteitskrant maar Nederlands meest gelezen populaire dagblad dat rechts wordt gesitueerd, wat dat ook verder mag betekenen. Nausicaa Marbe schrijft columns voor die krant, wat ze tot 2013 deed door De Volkskrant, een titel die niettegenstaande de eigen naam er wel prat op gaat tot de geprivilegieerde kwaliteitspers te behoren.
Marbe schreef donderdag een column onder de kop ‘stop gekoesterde taalachterstand’. Het uitgelichte “Niet meer letten op lidwoorden of dt-fouten” trok meteen mijn aandacht. De allochtone want van Roemeense afkomst Nausicaa trekt van leer tegen drie dames met de zeer-Nederlandse namen Nienke, Marja en Mip. Als de maatschappelijke streep zou liggen tussen allochtoon en autochtoon, hoor ik onomwonden aan de kant te staan van Nienke, Marja en Mip. Dat is dus niet het geval, want de echte streep ligt elders.
Marbe vreest voor de kwaliteit van onze taal, die zij zich pas als 18-jarige moest eigen maken nadat ze uit Roemenië was ingeweken. “De toekomst is aan het hondsberoerde Nederlands dat op school in zwang gaat raken”, schrijft ze bezorgd. Althans indien Nienke, Marja en Mip, drie onderwijsmensen, hun zin krijgen.
Marbe legt uit (en ik maak het me gemakkelijk door haar verder gewoon aan het woord te laten): “Op een ‘gezamenlijke meet-up’ – wat is er mis met ‘bijeenkomst’? En kan een ‘meet-up’ ook ongezamenlijk zijn? – van de NVAO (Nederlands-Vlaamse accreditatieorganisatie voor Hoger Onderwijs) etaleerden zij hun visie”.
Wij Vlamingen blijken er dus ook een beetje bij betrokken dus extra opletten graag: “lerarenopleidingen moeten meer bicultureel worden. Waarbij bicultureel staat voor aanpassing aan allochtonen die incorrect Nederlands spreken. Wat maakt het nou uit hoe een leraar iets schrijft of zegt, als-ie maar communiceert, beweren deze deskundigen.”
Mip vindt het belangrijk ‘om perfect taalgebruik te problematiseren’. Zelf vind ik dat onbenullen als Mip geproblematiseerd moeten worden.
Daar is de Roemeense aanwinst voor ons taalgebied het absoluut mee oneens. “Zo vindt Mip dat teveel nadruk op taal het wij-zij-uitsluitingsmechanisme activeert. Dat acht Mip ‘erg gevaarlijk’ en daarom vindt ze het belangrijk ‘om perfect taalgebruik te problematiseren’. Zelf vind ik dat onbenullen als Mip geproblematiseerd moeten worden. Opdat ze met hun gevaarlijke tengels afblijven van (allochtone) studenten die wel naar beter streven. Zou Mip ook vinden dat de perfectie bij een chirurg of vliegtuigbouwer ‘geproblematiseerd’ moet worden?”
Marbe haalt even fel uit naar Marja en Nienke en vervolgd: “Op dit punt raak ik verontwaardigd over dergelijke onderwijsbobo’s die vanuit hun autochtone luie stoel dicteren wat de allochtoon moet doen en laten in het Nederlands. Want wie volhoudt dat de zogenaamde ‘biculturelen’ een taalpardon verdienen, beweert impliciet dat die arme drommels niet in staat zijn correct Nederlands te leren.”
De columniste verwijt de Nienkes, Marjas en Mippen van deze wereld zowaar het allerergste namelijk zich schuldig maken aan structureel racisme. “Ziehier een écht staaltje structureel racisme: bij de megakoepels van het onderwijs, vermomd als frisse diversiteitsvriendelijkheid.” Ze adviseert alle partijen “korte metten te maken met deze mentaliteit van aanpassing aan gekoesterde zwakte. Die dicht namelijk een deel van de jeugd een ongeneeslijke achterlijkheid toe, waaraan iedereen zich vervolgens moet aanpassen. De gekte ten top.”
Moet er nog commentaar toegevoegd worden aan deze aanklacht tegen de pampercultuur die er op neerkomt dat progressieve autochtonen zich opdringen als de hoeders van de weerloze allochtoontjes? Deze ene dan nog: Marbes slotparagraaf is breder toepasbaar dan alleen op het gebied van taalonderwijs. Het gaat eigenlijk over de cruciale vraag of ambitie nog mag dan wel laakbaar moet heten. Daar ligt zo’n echte wij/zij-kloof.
NOOT (een fikse wandeling en enkele uren na het zetten van deze tekst): Het duurde gelukkig niet zo lang vooraleer iemand op twitter de dt-fout in de tekst ontdekte. Deze maakte ik bewust, provocatief. Maar dat wil spijtig genoeg absoluut niet zeggen dat ik dt-foutloos door het schrijvende leven schrijd, zeker niet. Verre van mij dan ook om mensen te zeer te kapittelen wanneer ze zondigen tegen die dt-regel; het wordt pas erg wanneer we ons er zelf niet meer voor schamen wanneer we die overtreden.
Hier geplaatst op 3 april 2017.
Foto: Nausicaa Marbe in De Telegraaf
TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.
LEESTIP: Belangstelling voor de selectie van mijn schrijfsels uit 2016? Stort 19,95 euro (verzending inbegrepen) op rekeningnummer BE52 4143 3177 6109 met vermelding van uw volledige adres en binnenkort liggen 226 blz. De Roover in uw bus.
- Login om te reageren