De kruistocht van de moderne leraar

Dinsdagavond is DB-avond. Het dagelijks bestuur van de N-VA schuift om vijf uur rond de tafel en het eindsignaal klinkt ergens tussen halfelf en middernacht. Gisteren klokte we al iets na tienen af wat de nodige ruimte bood voor een ietsje achteraf. Verknoei nooit een zachte novemberavond denk ik dan, dus op naar een terrasje in de Antwerpse binnenstad.

Ik schoof mee aan bij een groepje twintigers, dertigers, waaronder L. Die geeft zo’n tien jaar Nederlands en Engels in een school in de Voorkempen. Met de anekdote over haar geadopteerde zwerfkat die een pak boekbesprekingen had ondergeplast, hield L. het gezelschap niet alleen aan haar lippen gekluisterd, ze bewees met de manier waarop ze dat ‘probleempje’ bij haar leerlingen had weggespeeld voor mij dat ze uit het juiste onderwijshout is gesneden. Na dertig jaar schoolbordervaring volstaat één goed verhaal om de betere pedagoog te herkennen.

Een tafelgenoot vroeg tegen afscheidstijd naar de 11 november-plannen van de rest van de gelegenheidsclub. L.’s antwoord sloeg tegen. Zij zou zich een groot deel van de dag onledig houden met kruisjes zetten. Haar moeders voorstel om naar een tentoonstelling in Gent te gaan, had ze noodgedwongen moeten afwijzen, want ze zou dus kruisjes zetten.

Zet maar een dik kruis over de vakoverschrijdende eindterm ‘gezond verstand stimuleren’.

Kruisjes? Ja, op een groot blad om bij testen en taken aan te geven welke onderdelen van het jaarplan ‘gerealiseerd’ worden middels welke gestelde vraag. Van de geestdrift waarmee ze haar kattenpis-verhaal vertelde, was nog weinig te merken. Eerder gelaten legde ze zich neer bij wat obscure krachten blijkbaar een noodzakelijk onderdeel van het ware lerarenberoep achten te zijn.

Kruisjes zetten, op formulieren én over plannen om een tentoonstelling te bezoeken, dat is de manier waarop een leerkracht die in orde wil zijn een vrije dag doorbrengt. Waar hebben L.’s leerlingen volgde week het meeste baat bij: dat ze X’en zet of op culturele uitstap gaat? Je moet geen dertig jaar onderwijs achter de kiezen hebben om het juiste antwoord op die vraag te kunnen geven. Zet maar een dik kruis over de vakoverschrijdende eindterm ‘gezond verstand stimuleren’.

Hier geplaatst op 11 november 2015.

Foto: © Ikzelf

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.