De Bocht van Bart

Wetstraatjournalisten zien zichzelf graag als codebrekers. Anderen doen het zo graag als het over de N-VA gaat, dus laat ik ook eens zelf verwijzen naar de jaren ’30. Toen stuurden de nazi’s hun gecodeerde berichten via de enigma-machine die, eens de code gebroken, juist een rijke bron van informatie werd voor de geallieerden die de nietsvermoedende vijand op de voet konden volgen.

De N-VA in het algemeen en Bart De Wever in het bijzonder worden beschouwd als een soort enigma-machine en Wetstraat-watchers zien het als hun taak om de codetaal om te zetten en lezer, kijker of luisteraar op de hoogte te brengen van wat de boodschappen uit het hoofdkwartier echt betekenen. Elk zinnetje, elke formulering wordt dan desgewenst uitvergroot en geïnterpreteerd.

Nu zijn we volgens mediawaarnemers aan de Bocht van Bart gekomen. In een vraaggesprek met de Franstalige krant L’Echo verklaarde De Wever: “Wij zijn er meer dan ooit van overtuigd, we regeren nooit meer met de PS. Dat is opnieuw een stap van 25 jaar achteruit voor dit land, en dat staat buiten kijf. Ofwel doen we dus verder zonder de PS, als de kiezer ons dat toestaat. Ofwel, als de kiezer eist dat we discussiëren met de PS, komen we opnieuw met ons communautair programma.”

Je kan er verschillende dingen in lezen, bijvoorbeeld dat we ons communautair programma niet uit de kast halen als we een regering kunnen vormen zonder de PS. Dat staat er natuurlijk niet maar dat wilden velen wel gelezen hebben. Wat wordt dan wel bedoeld? Dit zijn de bouwstenen waarmee we zullen werken.

• Kalasjnikovs zitten niet in ons arsenaal. Als democratische politieke partij werken wij uiteraard binnen de structuren van een parlementair systeem waarin de kiezer de getalsmatige verhoudingen bepaalt.

• Politieke partijen houden best zoveel mogelijk opties open en rijden zich best niet vast. Hadden we in 2014 op ons eentje gezegd: ‘zonder grote communautaire hervorming stappen we niet in een federale regering’ dan waren de tegenstanders in het vuistje beginnen schaterlachen en kon de N-VA nu vanuit de oppositie zwaar van leer trekken tegen Di Rupo II. Van de ingezette verandering was dan geen sprake geweest (lees mijn artikel van gisteren hierover) en de factuur voor die aanpak was voor alle Vlamingen letterlijk en figuurlijk zeer hoog geweest.

• Beleidsinhoudelijk biedt deze coalitie de beste kansen om een beleid te voeren dat vertaalt wat de Vlaamse kiezer wenst. Maar zo lang dat binnen de huidige staatsstructuur moet gebeuren, zullen we het werk nooit tot een goed einde kunnen brengen. Vooraleer we onze samenleving (en dat geldt zowel voor de Vlaamse als de Waalse) echt topfit kunnen maken voor de toekomst, stoten we op die muur die Belgische constructie heet. De problemen om de overheidsfinanciën op orde te brengen, bieden een uitstekend voorbeeld. De Belgische constructie kost aan geld en efficiëntie (en dus aan weer nieuw geld). Zolang de andere partijen weigeren om die staatsstructuur fundamenteel te herzien, blijven we in dat bedje ziek. Idealiter rijpt dat besef bij onze huidige regeringspartners en worden zij bondgenoten in die noodzakelijke ombouw. (Zie mijn 11 juli-gedachte hierover en De Wever zinnetje in L'Echo)

• Zolang de kiezer de N-VA daartoe de electorale kracht geeft, bepaalt de PS op Belgisch niveau nooit meer het beleid. Samengevat, met lichte aanpassing van wat Gazet van Antwerpen ooit kopte boven een vraaggesprek met mij: ‘Tot men ons (= de Vlamingen) Vlaanderen geeft, pakken we België’.

• Als de kaarten zo komen liggen dat er met de PS interessante communautaire zaken te doen zijn, dan zullen we die kans natuurlijk grijpen. De kiezer legt die kaarten, de grote strategen in het rode hoofdkwartier op de Rue de L’Empereur spelen daarmee.

• En de rest… daar mogen tegenstanders en Wetstraatcommentatoren eens naar raden. Dat is tenslotte hun geprefereerde hobby en wij zouden wel gek zijn om vooraf te vertellen in welke volgorde wij onze kaarten op tafel smijten. Zo gemakkelijk gaan we het de tegenpartijen nu ook weer niet maken. De enigma-machine blijf ongekraakt. Commentaren die er van uitgaan dat de code wel werd opengebroken, zijn niet meer dan bladvulsel.

Hier geplaatst op 15 september 2016. 

Foto: Enigma Codeermachine © Wikipedia

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.