De beloften van de Wetstraat

De beloften van de Wetstraat

Elk dag van de week brengt een kandidaat op VTMNieuws een campagnefilmpje. Zondag is de dag van N-VA en ik werd door VTM uitgekozen voor onze partij als ‘belofte van de Wetstraat’. Jawel, belofte... Knipogen

Negenenveertig dagen voor  de dag van de verkiezingen beet ik de spits af. VTM kondigde het eerste filmpje zo aan:

 

‘Zeven beloftevolle politici tellen zeven weken lang af naar de verkiezingen van 25 mei. Op vtmnieuws.be houden ze al die tijd een videodagboek bij over hun eerste grote nationale verkiezingscampagne. Het zijn De Beloften van de Wetstraat.

 

Eerste in rij is Peter De Roover (N-VA). Als 51-jarige de oudste van de beloften, maar naar eigen zeggen weer piepjong in dit nieuwe avontuur. Op 25 mei staat hij op de derde plaats op de Kamerlijst in de provincie Antwerpen. “Een uitdaging”, zo noemt hij de komende weken. Campagne voeren deed hij nog nooit, dus wordt het “met vallen en opstaan.” Maar afschrikken doet dat hem niet: “We vliegen erin”, klinkt het in zijn eerste videoboodschap.’

 


'Zeven beloftevolle politici tellen zeven weken lang af naar de verkiezingen van 25 mei.'


 

Een week later volgde nummer 2. De zender vat samen:

 

‘Als leraar zijn rapporten niets vreemds voor Peter De Roover. Daarom heeft hij extra aandacht voor de rapporten van politici die de afgelopen weken verschenen. Wat hem opviel, was dat er ontzettend veel parlementsleden zijn in Vlaanderen: maar liefst 267. “Overdreven veel, zeker als je weet dat Nederland er maar 150 heeft”, zo zegt hij. “Volgens N-VA zijn 120 parlementsleden meer dan voldoende.” En die parlementsleden zullen dan ook verplicht zijn om veel beter hun best te doen, zo denkt Peter De Roover.’

 

Na twee, kwam drie, ingeleid door VTM als volgt:

 

'Peter De Roover raakte gekwetst in de derde campagneweek. Gelukkig voor hem waren zijn verkiezingsaffiches net gedrukt, zo kan hij toch ongeschonden de strijd aangaan. Van die affiches krijgen we trouwens enkel de achterkant te zien, want eigenlijk wil hij het hebben over iets wat hij een pak belangrijker vindt: de totaal tegenovergestelde stemkeuzes die Vlamingen en Walen maken.

Terwijl een erg groot deel van de mensen in het zuiden van het land voor een links, socialistisch beleid stemmen, stemt de meerderheid van de Vlamingen voor een centrum-rechts beleid. Alweer een goede reden om voor een confederaal systeem te gaan, vindt De Roover. Zo kan elke landsdeel de regering krijgen waar ze voor gestemd hebben.'

 

Nummer vier wordt zo aangeprezen:

 

'Peter De Roover (N-VA), is naar eigen zeggen lid van een partij van “sympathieke jongens en lieve meisjes”, maar hij heeft een probleem. Hij maakt er zelfs een prijsvraag van: Waarom wil de PS geen zelfbestuur in Wallonië? Maar hij is ook zelfkritisch: “ik ben niet goed bezig. Ik heb campagne gevoerd in Oost-Vlaanderen en in de Nederlandse media”. Het wordt misschien de hoogste tijd dat ik me op de provincie Antwerpen richt.'

 

En dan de vijfde:

 

'Peter De Roover merkte deze week dat 1 mei niet langer de Dag van de Arbeid is. Wat het dan wel is geworden, dat vertelt hij met een cartoon die hij samen met Zuhal Demir lanceerde. Het zal trouwens niet de enige cartoon zijn die De Roover uitbrengt, het moet een heuse reeks worden, over de clichés die rond N-VA opgehangen worden.

Voor de rest was het razend druk, hij had zelfs geen tijd voor marktbezoeken. En het lukte hem ook niet om in Antwerpen te blijven, terwijl dat toch de plaats is waar hij opkomt.'

 

Nummer zes:

 

'Peter De Roover voelde zich de afgelopen week soms een courgette of een suikerwafel. Hij voerde voor het eerst campagne op een markt. Daarnaast verdedigt hij zich ook tegen mensen die vinden dat zijn partij iets tegen de Walen heeft. N-VA is voor Vlaams en Waals zelfbestuur en dat is volgens hem voor beide regio's positief. De roover verheugt zich ook al op een plaatsje in het parlement. Niet enkel om wetten te maken, maar ook om er af te schaffen. Zo wil hij de papierberg waar mensen soms mee geconfronteerd worden verkleinen.'

 

En dan de laatste, nummer 7:

 

'Ook voor Peter De Roover (N-VA) was het overlijden van Jean-Luc Dehaene een schok, zo vertelt hij in zijn laatste campagnedagboek. “Ik vind het alleen jammer dat die persoonlijke tragedie politiek gerecupereerd dreigt te worden.”

Het viel Peter De Roover ook op dat de politiek een harde wereld is en dat ook de campagne erg hard was. “Er werden de gekste verhalen vertelt over de N-VA.” Daarom probeerde hij met een cartoon het idee uit de wereld te helpen dat de N-VA een asociale partij is.

Gelukkig waren er ook grappige momenten in de campagne. In een krant verscheen een artikel met als titel ‘Brutale straatrovers geklist’ met daaronder een campagneadvertentie met de foto van… Peter De Roover en Bart De Wever.'

 

Herbekijk ze hier:

 

Dagboek 1.

 

Dagboek 2.

 

Dagboek 3.

 

Dagboek 4.

 

Dagboek 5.

 

Dagboek 6.

 

Dagboek 7. 

FOTO: Uit het eerste dagboek.

 

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.

Labels