Zondagsmijmering: Over de Waarheid

Vannacht dus namen we in onze slaapkamer een in intensiteit toenemend gemurmel waar, opstijgend uit het mandje waar M op dat ogenblik geacht werd te dromen van, tja waarover dromen tienwekers?

Dus snel de tutter in zijn mondje gedrukt, want dat wil wel eens helpen om een schokje in het slaapritme te overbruggen en onze nachtrust te redden. Maar dit keer liet hij zich niet foppen door die rubberspeen. Zijn voor dat moment in het holst van de nacht te actief tongetje duwde het troosttutje weer weg en het gepruttel hervatte. Fopspeen weer in het mondje geleid, een wijle speentest en vervolgens het ding weer uitspuwen, naar wij aanvoelden met grote minachting voor de al te doorzichtige poging tot verschalken en hem met een lapmiddel van de hoorn des overvloeds weg te dirigeren.

We voeren recht naar het punt waar de meningen van moeder en vader - volgens schema was het te vroeg om te eten; trouwens sedert enige tijd slaapt hij het nachtje door, zodus - en die van de zoon - ik voel mijn buikje toch wel zeker - frontaal op elkaar inbeuken.

Dan dreigt de totale impasse, tenzij je open staat voor elkaars standpunt. Een schema kan uiteraard niet gelden als doorslaggevend tegen een zeurende maag en argumenten horen er toe te doen. Oh ja, en wij zien elkaar graag. En dus ging M aan de moederborst maar, bij wijze van compromis, als tussendoortje beperkt tot de helft van wat de boezem in petto heeft.

Argumenten uitwisselen, waar kom je het nog tegen? Dezer dagen zeker niet meer wanneer de letters G, Z en 2XA in een bepaalde combinatie in het geding zijn. Dan gaat het alleen maar steeds harder botsen.

Nochtans staan beide partijen naar eigen vaste overtuiging aan de goede kant van de geschiedenis.

Herstel: het woord ‘nochtans’ bezigen we hier compleet onterecht. Net omdat ze beiden overtuigd zijn aan die juiste kant te staan, ze elk de Waarheid (Pravda in het Russisch, ooit de partijkrant van een club die de waarheid in pacht meende te hebben) omarmen, bereikt het oorverdovende gekletter van argumenten, want geïnformeerd zijn ze aan beide zijden, alleen nog dovemansoren.

In een boek dat ik ooit las maar dat nu even niet binnen handbereik ligt, wordt melding gemaakt van volgend boeiend experiment. (Ik meen hierover al eerder bij een mijmering kond gedaan te hebben maar als uw geheugen even zwak functioneert als het mijne, doet dat er weinig toe).

Twee groepen, de ene sterk overtuigd van het nut van de doodstraf en de andere van het tegendeel, worden nog eens elk in twee gesplitst. Voorstandersgroep 1 krijgt artikels voorgeschoteld die wetenschappelijk aantonen dat de doodstraf een goede zaak is, voorstandersgroep 2 moet zich worstelen door artikelen die wetenschappelijk onderbouwd het omgekeerde poneren. De twee tegenstandersgroepen krijgen dezelfde literatuur te verorberen. Kortom, zo krijgen we vier groepen waarvan twee bevestigende schrijfsels en twee tegen argumenterend materiaal ter lering doorspartelen.

Wat bleek? Alle vier de groepen kwamen sterker overtuigd van hun Gelijk (grote G) uit de test.

Mag het dus verbazen dat al die argumenten deze dagen breed uitgesmeerd en gedreven in het debat gesmeten voor geen enkele toenadering zorgen?

Bij ons vannacht lukte het wel, al hadden we beiden gelijk. Ik schreef het al: wij zien elkaar graag en dan voelt opschuiven niet als een persoonlijke nederlaag, als een gênante kras op ons ego.

Geniet van uw zondag

Foto: Vroeg uit de veren weer vanochtend en op weg naar de koffiekoeken dit kiekje geschoten. Neemt Teniers de trein vandaag of lonkt hij naar een bolleke?

Facebook, 17 augustus 2025