Zondagse mijmering: Over dromen

De (schoon)familiesamenkomsten vinden in mijn geval in gemengd noord- en zuid-Nederlandse opstelling plaats. Die constellatie bepaalt de gespreksthema’s enigermate. In een puur Vlaamse compagnie zal bijvoorbeeld de naam Marco Borsato minder snel vallen.

Borsato, dit mag als geweten beschouwd worden, bezong onder meer het fenomeen ‘dromen’ en ik bevind mij in de geprivilegieerde omstandigheid de beklijvende frasen “De meeste dromen zijn bedrog; Maar als ik wakker word naast jou dan droom ik nog” als zeer herkenbaar te mogen ervaren. Het bemoeilijkt het verlaten van de sponde ‘s ochtends trouwens aanzienlijk.

De aanleiding om Marco’s naam aan de feestdis te laten vallen, zat in de toevallige ontdekking door één der aanwezige Nederlanders dat dit lied van Borsato zelf niet wars is van een stevige scheut bedrog. De tafelgenoot hoorde onlangs op de autoradio bekende tonen schallen die voor verbijsterende ontzetting zorgden aangezien ze gekoppeld waren aan een onbekende Italiaanse tekst.

Hoewel zelfs een eenvoudige zoektocht op Wikipedia in deze kwestie volledige klaarheid kan verschaffen, was het verblufte gezelschap zich er absoluut niet van bewust dat deze “een van de succesvolste Nederlandstalige singles aller tijden” in feite een cover is van ‘Storie di tutti i giorni’ van de ten onzent weinig faamrijke Italiaanse crooner Riccardo Fogli. Die tilde zijn tanende loopbaan uit de impasse door op het San Remo-festival van 1982 te zegevieren met ‘Alledaagse verhalen’, want zo luidt de banale vertaling van het klankrijke ‘Storie di tutti i giorni’.

Borsato, zelf begonnen met Italiaanstalige nummers die voor geen meter verkochten in het polderland waar zijn Italiaanse vader kortstondig de liefde had gevonden edoch na een ochtend waarop hij wakker werd, naast zich keek en meende in een nachtmerrie verzeild geraakt te zijn, spoorslags weer richting geboorteschiereiland ijlde, kreeg het advies zijn niet op dreef komende zangcarrière een impuls te geven middels het brengen van Nederlandstalige wijsjes. Dat bracht hem er in 1994 toe de melodie van ‘Storie di tutti i giorni’ te gaan ontlenen en er vervolgens een stevige sfeertwist aan te laten geven.

Fogli ging namelijk voor het droeve werk. Zo eindigt diens nummer veelzeggend als volgt (in kromme Nederlandse vertaling): “Er is niets veranderd, er zal niets veranderen. Er gaat nu nog een dag voorbij. Met deze liefde die niet zo sterk is als ik zou willen.” In het origineel heeft de droom dus wel degelijk alles wat de term bedrog verdient.

Borsato, die zich er nochtans op laat voorstaan de Italiaanse taal uitstekend te beheersen, maakt daar van: “Je bent een droom die naast me ligt. Je kijkt me aan en rekt je uit. Zo een keer in de zoveel tijd komen dromen uit!” Het leverde hem, zoals algemeen geweten, geen windeieren op. Fogli verdween in de nevelen, Borsato kwam, zag en overwon.

Tot enkele dagen geleden de feiten staalhard op de kersttafel werden gesmeten. Ontdaan gaf het gezelschap toe zich niet meer zo bedrogen gevoeld te hebben sedert de rampzalige avond toen de slecht opgekleefde sinterklaasbaard van nonkel Kees’ kin schoof. Even verplaatste het gesprek zich naar ome Kees, Kees-van-t-glaasje zoals hij bekend stond, want hij lustte er wel één en meer, zodat het Sinterklaasdebacle achteraf beschouwd niet onverwacht mocht genoemd worden, maar de verbrokkeling van nationaal monument Borsato zou de rest van de avond als een donkere wolk, vermengd met de vettige rook van de gourmetolie, boven de tafel blijven hangen.

Waartoe dit verhaal, waarmede ik de beslotenheid ener familiesamenscholing zo brutaal schend?

Ontneem de gevallen engel Borsato niet alle eer want hij wist toch generaties Nederlandstaligen op te peppen met de mededeling “Zo een keer in de zoveel tijd komen dromen uit!”

Een fijne gedachte om een nieuw jaar mee aan te snijden, lijkt me.

En die dromen die niet uitkomen? Daarvan genoten we toch maar mooi het genot ze gedroomd te hebben.

Fijn eindejaar gewenst…

Facebook, 31 december 2023