Zondagse mijmering over de… Aai-foon

Zondagse mijmering over de… Aai-foon

Wellicht biedt deze zomer weer wat meer klassieke zomermomenten dan de vorige. Mits ingevuld vaccinatiebewijspaspoort - op een speciaal daartoe ontwikkelde app steeds bij de hand of heup - gaan sommige grenzen weer open en wenken de zuiderse zwembaden. In tolerante/onvoorzichtige (het naar uw oordeel foute door u zelf te schrappen) landen volstaat zowaar een bewijs van negatieve recente test dan wel doorgemaakte covid-besmetting om de poorten van de normaliteit weer te zien open zwiepen.

Vergeet uw PLF-formulier niet uiteraard en desgevallend, in voorzichtige/vrijheidsversmachtende (het naar uw oordeel foute door u zelf te schrappen) landen, een passend geoordeelde quarantaine-periode door te maken, al dan niet in door de overheid ter beschikking gestelde hotels/opvangkampen (het naar uw oordeel… enfin, u snapt het intussen wel). Uitgerust met steeds ter beschikking staand mondmasker kan u dan zo’n beetje gaan en staan waar u het wenst.

Samengevat: het nieuwe normaal. Lekker veilig, garandeert Vadertje Staat ons, behoudens voor de Colombiaanse, Malinese, Koerilische, Zoutelandse, Zoetenaaise of Zuid-Ossetische varianten.

Dus, liggend aan dat zuiders zwembad overpeinst u dan het doordewerkweekse doen en laten. Vakanties horen ruimte te bieden voor contemplatie.

Over het gsm-gebruik bijvoorbeeld. Die afkorting staat voor Global System for Mobile communication. De naam verraadt, mits de dubbele bodem te doorpikken, waarnaar het ding leidt. Globaal, dus wereldwijd, systeem voor communicatie in mobiele toestand, dus verzekerd indien in beweging. Let dus op: Wie zich tegenover elkaar niet in beweging bevindt, past niet in de definitie en valt er dus niet onder.

Een voorbeeld uit het leven gegrepen. Neem een terras, een gezelschap (ik bedoel: een aantal mensen rond een tafel) en doe er voor de sfeer een streep zon bij en enkele pinten. Indien de gsm’s in de zakken blijven, ontstaat er tussen die tegenover elkaar niet in beweging zijnde mensen, niet mobiel dus, communicatie. Ze babbelen.

Komen de mobieltjes boven, bijvoorbeeld om het fijne moment te fotograferen, dan wijzigt de situatie prompt. De foto moet op ‘instagram’, gefilterd dus het vraagt enige tijd en aandacht, van een passende ‘caption’ voorzien, andere ‘insta-posts’ dienen bekeken, eventueel becommentarieerd en zeker ‘geliked’, even de ‘whatsappjes’ doornemen, enkele daarvan beantwoorden, de ‘mails’ ‘checken’, reacties op een eerdere ‘tweet’ lezen en er door opgefokt worden, controleren waar de ‘bol.com’-bestellingen zich bevinden, … (mijn moeder, bijna tien jaar niet meer onder ons, zou van geen snars begrijpen van de woorden tussen ‘’). Kortom, er zou een wereld opengaan.

“Waar iets opengaat, sluit er ook iets” is zo’n waarheid die vooruitgangsoptimisten liefst negeren wegens hinderlijk voor hun geloof. De wereld opent zich wanneer de gsm’s boven komen maar het terras zelf sluit zich prompt. De communicatie gaat globaal edoch eindigt lokaal.

Onlangs zag ik - op mijn mobieltje - een filmpje met de gsm-verslavingstest. Wat doet u eerst ‘s ochtends: zoentje aan wie naast u ligt of gsm ‘checken’ (sorry mama)? Legt u uw gsm in aanslag op tafel wanneer u in gezelschap een terrasje doet? Controleert u uw gsm tijdens een vergadering, ook voor niet aan die vergadering gebonden communicatie?

Eerst gsm vóór het zoentje, ja ding op tafel, ja snel even naar het schermpje kijken? Dan hebt u het zitten. Verslaafd. De val klapt ook voor mij dicht.

Het is natuurlijk superbelangrijk dat we alert en ‘on the spot’ reageren op sms, app, mail, telefoon, insta-bericht, direct message, … Ik maak me zelfs wijs dat ik het ding diep zal wegmoffelen de dag dat ik me dat professioneel kan veroorloven. Excuses en verslaving: wat een hecht stel toch.

En dat terras, want daar ging het over? Ach, je kan altijd samen een whatsapp-groep aanmaken, toch?

Daarom noemen we ons toestel natuurlijk liefkozend aai-foon. Het gaat tenslotte over onze levenslijn, onze band met de wereld, onze informatiebron, onze nachtkastgenoot, onze ontsnappingsroute, ons excuus om echt contact te ontlopen, ons - vreemde vaststelling voor zo’n zogezegd globaal contactsysteem - particulier schuiloord.

Tja, deze regels tikte ik dus zonet op… inderdaad. En u leest ze wellicht ook op…

Ik leg het ding nu weg. Vakantie, dat is ook steeds weer een poging om te ‘detoxen’ (dat is ontgiften mama).

Fijne zondag.

Deze zondagse mijmering verscheen op Facebook op 15 augustus 2021.

Labels