Zondagse mijmering: Bikinilijn

Weest op uw hoede, want onze vrijheid van expressie krimpt en lijkt soms kleiner te worden dan in een dissidentenkamp in de Goelag Archipel. Ik overdrijf natuurlijk, hoewel de techniek van ‘cancelling’ neerkomt op verbanning, dus de vergelijking is treffender dan we horen fijn te vinden.

We leven in de eeuw van de lange tenen en voor je het weet struikel je er over. Marielle Vavier bijvoorbeeld beschikt over een stel overontwikkelde voetuiteinden. Tramlijn 1 verbindt de binnenstad van Den Haag met het strand van Scheveningen. Bij wijze van woordgrap werd die de #bikinilijn gedoopt, dik tegen het zere been - om in de lichaamsbeeldspraak te blijven - van mevrouw Vavier, raadslid in Den Haag voor Groenlinks.

“Dit is geen grapje, mannen. Maar regelrecht #seksisme en niet van deze tijd. Niet oké en ouderwets. Ga eens met je tijd mee @HTM_Reisinfo”, kreeg de Haagse trammaatschappij voor de wielen geschoven van deze Groenlinkse. Het leverde haar 129 likes op en 1970 reacties. Dan weet je dat de verhouding fout zit.

Ene Melanie is trambestuurder en reageerde gevat: “Vrouwelijke HTM-er hier, ik vind hem geweldig en de naam is bedacht door mijn vrouwelijke collega dus hou even op met je ‘mannen’. Dat je er meteen vanuit gaat dat dit door een man bedacht is is op zichzelf al seksistisch ”

Melanie telt 76 volgers op twitter en scoorde met haar reactie 3900 vind-ik-leuks. Ze zette het hypercorrecte raadslid dan ook schaakmat. Van waar dat “mannen” in haar tweet? Als iets grappig is, moet het dan van mannen komen? Of hoe je ook over je eigen lange tenen kunt struikelen.

De HTM (Haagsche TramMaatschappij) houdt overigens wel vast aan die #bikinilijn, dus die strijd heeft de lange teen verloren. Dat gebeurt ook nog wel eens. De reiziger krijgt er in die tram trouwens strandgeluiden en -geur bij, kwestie van meteen in de sfeer te komen.

Een week of twee geleden botste ik op een artikel in De Telegraaf. Universiteiten en hoger onderwijsinstellingen “moeten met ambitieuze plannen komen om de positie van de vrouw en van andere niet-mannelijke geslachten te verbeteren”. Jawel, ook die andere niet-mannelijke geslachten horen gerespecteerd te worden. Welke geslachten dan concreet? Wel heu, die dinges hé, awel, … Enfin, het heeft dus geen naam blijkbaar. Of te veel namen om op te sommen.

Ooit ging het over homo’s en lesbiennes, toen over holebi’s en nu benodigen we een half alfabet, beginnend met LGTB en eindigend met +. Die verschuiving is best bizar. Homo’s of lesbiennes hebben een bepaalde seksuele voorkeur maar twijfelen uiteraard niet aan hun geslacht. Zij weten zeer goed tot welke van de twee ze behoren. Waarom die dan in één afkorting worden gewrongen samen met degenen die aan twee geslachten niet genoeg hebben, blijft me een raadsel.

Vandaar die botsing in Canada waar een lesbienne in bed ontdekte dat haar heel vrouwelijk uitziende one-night-stand over door de lesbienne niet-gewenste attributen beschikte tussen de benen en het avontuurtje daarom voortijdig beëindigde maar daaropvolgend beschuldigd werd van transfobie. De lesbienne had niet het recht te bepalen dat haar gelegenheidspartner geen vrouw was, los van de toestand achter het slipje.

Gek allemaal? Oei, opletten. In een twitterdiscussie vond iemand vorige week dat hij geen cis-man was - een man die opvalt door het feit dat hij zich aangetrokken voelt door vrouwen - maar een gewone, normale man. Punt. Het bekwam hem niet. ‘Normale mannen’, dat bestaat helemaal niet kreeg hij te lezen van een genderstrijdpersoon. Inderdaad, stel je voor, ‘normaal’? Voor je het weet zijn de anderen dan abnormaal. Zo kort is het lijntje tussen een tweet van een zich bedreigd voelende witte man op middelbare leeftijd en de invoering van het fascisme. Weest steeds waakzaam!

Dat Telegraaf-artikel gaf nog mee: “Doen ze (univs en hogescholen) dat (positie niet-mannelijke geslachten verbeteren) niet, dan komt hun financiering uit Europa op de tocht te staan.”

U was er gerust op dat zo’n gedoe over ‘vrouwen en andere niet-mannelijke geslachten’ marginaal geleuter blijft omdat 95% van de bevolking daar de schouders voor ophaalt? Daar tegenover staat natuurlijk de overtuigende kracht van de Europese subsidiebuidel die er voor zorgt dat die 95% het hoofd zal moeten buigen.

Zoals ik schreef, ging ik mogelijk al met mijn eerste zin uit de bocht. “Geachte dames en heren” oefende een collega de microfoon onlangs uit. Iemand van de organisatie schoot naar hem toe en fluisterde in alle ernst in zijn oor: “zou u dat wel doen?” De optrekkende wenkbrauwen lokten een woord uitleg uit. “Misschien voelt niet iedereen in de zaal zich aangesproken dan.”

Weet dus dat we ons binnenkort met het aloude ‘dames en heren’ schuldig maken aan ouderwets en kwetsend taalgebruik. Het is maar één voorbeeld van een totaal onschuldige woordkeuze die altijd gewoon en, excuseert u mij, normaal werd gevonden en nu verdacht heet.

Maak er een gezelschapsspelletje van als het straks hard regent: “wat mochten we vroeger wel zeggen en nu niet meer?” Let wel op dat niemand u daarbij filmt want slecht zou het u bekomen. Sluit eerst de deuren, schuif de gordijnen dicht, laat ieder de gsm in een schoendoos leggen en duim dat er geen lange teen tussen komt.

Alvast, fijne zondag gewenst aan alle fb-tenen, de lange, de korte, de halflange en de zeer korte, de geen- en de elf-, twaalf- of nogmeertenigen… en ook al de anderen natuurlijk.

Deze zondagse mijmering verscheen op Facebook op 25 juli 2021.