Wrange Griekse humor

Iemand zet z’n huis te koop voor 300.000 euro. Een potentiële koper zegt dat bedrag niet te willen ophoesten, omdat hij wat krap bij kas zit. De achterdochtig geworden verkoper verhoogt daarop de prijs naar 350.000 euro, waarop de armlastige koper prompt wél toehapt. Gooi er enkele pinten bier en een goede timing bovenop en je kunt met die ingrediënten wel iets in elkaar steken dat succes boekt aan een toog. In die zin heeft het zich afspelende Griekse drama ogenschijnlijk iets humoristisch.

Het is niet slecht dat burgers zich af en toe bij referendum kunnen uitspreken over belangrijke onderwerpen voor zover er niet mee overdreven wordt. Referenda doen namelijk ook gemakkelijk dienst als vluchtpad waarlangs laffe politici hun verantwoordelijkheid proberen te ontlopen.

Het referendum dat de Griekse regering enkele weken geleden uitschreef, baadde in een ‘David tegen Goliath’-sfeer en was dus sympathiek. Het uitgesproken ochi van de Griekse kiezers aan het adres van ‘Brussel’ klonk heroïsch. Dat die Griekse kiezer daar een uiting gaf van zin voor zelfbestuur, raakte bij mij als Vlaams-nationalist uiteraard een gevoelige snaar.

Leerling-tovenaar Tsipras heeft de kluit belazerd en wat dat betreft, past hij in het rijtje van zowat alle recente regeringsleiders uit zijn land.

Maar autonomie is meer dan ochi zeggen, want het gaat natuurlijk wel in essentie over geleend geld dat niet wordt terugbetaald. Het logische slotwoord van die heroïsche uitspraak van de Grieken had natuurlijk ‘drachme’ moeten zijn.

Maar al meteen bleek dat er van alles niet klopte. Dat overwinnaar Varoufakis meteen na zijn zege ontslag nam, terwijl hij vooraf had aangekondigd ontslag te zullen nemen bij een nederlaag, had alles van een wrange grap. De consequenties inzien van wat je opstart, bleek ook niet Tsipras’ sterkste kant te zijn want aan die drachme-logica had hij even niet gedacht.

Vanochtend, enkele minuten voor negen en dus niet toevallig net voor het openen van de beurzen, kwam er een nai van de kant van de Europese staatsleiders. ‘Ja’, maar dan op een strenger pakket dan wat onlangs de Griekse middelvinger omhoog deed gaan. Was het uit onhandigheid, onervarenheid of doelbewust? Doet er niet echt toe; leerling-tovenaar Tsipras heeft de kluit belazerd en wat dat betreft, past hij in het rijtje van zowat alle recente regeringsleiders uit zijn land.

Het zal veel metaxa, retsina of ouzo vergen, vooraleer in deze vaudeville iets grappigs kan ontdekt worden aan een toog, waar dan ook in Europa.

Gepubliceerd in dS avond, de digitale avondkrant van De Standaard, op 13 juli 2015, hier op 14 juli 2015.

Foto: schutblad dS Avond

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.