Tussen geld en kleur

Tussen geld en kleur

Zondagsmijmering

Ik worstel met een moeilijke ijsemmer-keuze. Kiezen maakt het leven moeilijk. Links heeft er ook last van…van  moeilijke keuzes.

Er viel daarnet een eerste druppel op blz. 124 van Alain Finkielkrauts ‘Ongelukkige identiteit – de ontsporing van de multicultuur’. Tijd om het boek even dicht te slaan en onderdak te zoeken. Tijd ook om even een mijmering, die me net door het hoofd schoot, aan het klavier toe te vertrouwen. Misschien helpt het ook de onrust verdrijven die me in de greep houdt sedert een onverlaat mij gisteren nomineerde voor zo’n ijsemmergedoe. Meedoen of toch kiezen voor de Becaus-aanpak, die me zeer aansprak?

 

Kiezen, het spreekt niet altijd voor zich. Het is vooral dat wat ons leven minder eenvoudig maakt dan we zouden willen. Maar we kunnen keuzes ook voor andermans voeten werpen.

 

Finkielkrauts boek, een absolute aanrader, gaat over nationale identiteit, groepskenmerken, particulariteit, kosmopolitisme,  inter-nationalisme. Hij beschrijft de worsteling daarmee doorheen de Franse en Europese geschiedenis. Misschien kom ik er later nog op terug.

 

Hij riep, onrechtstreeks weliswaar toen ik even visuele verpozing zocht in het bladerdek van mijn vijgenboompje, deze gedachte bij mij op: hoe koppelt links volgende twee geloofspunten aan elkaar? ‘Geld regeert de wereld’ is net zo’n vaste linkse waarheid dan ‘onze samenleving is doordrongen van racisme, uitdrukkelijk en/of verborgen’. Nu staan beide beweringen op meer dan gespannen voet met elkaar. Meer nog; ze sluiten elkaar uit.

 


Twee linkse geloofspunten die elkaar uitsluiten.

 


 

‘Geld heeft geen geur’, weet de volkswijsheid. Ook geen kleur trouwens, want wie geldgewin als allesoverheersende ratio aanvaardt, moet elke concurrerende norm daaraan ondergeschikt maken. Een consequente kapitalist kan niet anders dan fundamenteel antiracist zijn. Werknemers, leveranciers, kapitaalverschaffers of klanten worden beoordeeld op dat ene criterium: wat brengen ze op. Huidskleur, afkomst, religie mogen daarbij per definitie geen rol spelen want leiden af van het ene doel.

 

Kortom, ofwel wordt onze samenleving gedomineerd door een rechtlijnig winststreven dat moet bevochten worden ofwel overheerst toch een te bestrijden eng stamdenken. Het is het één of het ander, denk ik dan op zo’n zondagmiddag halfweg tussen zonnestraal en regendruppel. Een linkerzijde die niet kiest, kan nooit echt geloofwaardig zijn.

 

Geplaatst: zondag 24 augustus 2014

 

FOTO: Euro’s zijn gelijk aan elkaar geschapen.

 

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.

 

Labels