Turkije, steeds meer binnenland
Ooit was het een ver land, vandaag echter minder en minder. Zoals fractieleider Peter De Roover, onze Turkijespecialist in de Kamer, het voor de radio formuleerde: “Ik ben lid van de commissie buitenlandse zaken maar bij het woord Turkije komen we steeds meer bij binnenlandse problemen terecht”. De voorbije zomermaanden alleen al gaven meermaals aanleiding om politieke initiatieven te nemen.
Op 16 juli, de dag na de mislukte couppoging tegen Erdogan, verzamelde een menigte voor de Turkse ambassade in Brussel. Een manifestant sprak de aanwezigen toe via een microfoon van een politiewagen. De agenten stonden erbij en keken ernaar. De woorden die door de microfoon in het Turks werden uitgesproken, bleken oproepen tot haat en geweld, verpakt in de vorm van een gebed. “God, breng ten onder die verraders die van binnen en buiten tegen het voortbestaan van ons vaderland zijn. Amen! Breng hen ten onder! Amen! Breng hen ten onder! Amen!”
De Roover schreef Unia, het gelijkenkansencentrum, aan met de vraag de zaak te onderzoeken. Unia antwoordde dat er mogelijk sprake is van een aanzettingsmisdrijf en diende een eenvoudige klacht in bij het Brusselse Parket. Brussels parlementslid Johan Van den Driessche ondervroeg de burgemeester van de hoofdstad Yvan Mayeur hierover in de gemeenteraad. Die verklaarde doodleuk dat het de bedoeling was de gemoederen te bedaren en toen Van den Driessche daar verder op wilde ingaan maakte de Brusselse burgemeester zich er van af met ‘zieverderij, zieverderij, zieverderij’. De ernst van dergelijke zaken, waarbij politiemateriaal gebruikt wordt om burgers op te hitsen, is bij deze PS-topman duidelijk nog niet doorgedrongen.
Eind augustus maakte hoofdredacteur Mete Özturk bekend dat Zaman Vandaag ophoudt te verschijnen. Dat blad bericht vooral over Turkije en staat kritisch tegenover het regime-Erdogan. De krant moest volgens Özturk buigen voor verregaande intimidatie en bedreigingen vanuit Turkije. De Roover stelde premier Michel de vraag om maatregelen te nemen tegen elke buitenlandse inmenging die de persvrijheid bedreigt.
Op 8 september sprak Erdogans rechterhand Metin Külünk in Beringen en die gebruikte daar ook bedreigende taal tegenover opposanten tegen de Turkse regering. Ook hiervoor schakelde De Roover Unia in.
In internationale betrekkingen kan er niet alleen gehandeld worden met landen en regimes waar alles loopt zoals wij zouden willen. Maar wanneer een regering zich hier manifest gaat bemoeien en zelfs bevolkingsgroepen tegen elkaar opjut, dan wordt letterlijk én figuurlijk een grens overschreden op een wijze die we absoluut niet mogen tolereren.
Verschenen in het Nieuw-Vlaams Magazine van oktober 2016
Foto: Het artikel
TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.
- Login om te reageren