Politiek bedrijven: voor de ene de Kamer, voor de andere de cel

Politiek bedrijven: voor de ene de Kamer, voor de andere de cel

Pierre Claver Mbonimpa is vrijgelaten. Pierre Wie? Een politicus die ons misschien heel even de ogen nog eens opent tussen al onze drukdoenerij door.

Soms schrikt een mens van de invloed waarover hij beschikt. Zowat een dag nadat 11 11 11 een foto plaatste op de webstek waarop ik middels een pancarte de vrijlating eis van Pierre Claver Mbonimpa ging het Burundese regime door de knieën en werd de man daadwerkelijk voorwaardelijk op vrije voeten gesteld.

Alle gekheid op een stokje, u kent Pierre Claver Mbonimpa niet eens neem ik aan. Ik hoorde alvast pas voor het eerst over hem op 23 september toen twee Burundese mensenrechtenactivisten in de commissie buitenlandse zaken van de Kamer de toestand in hun land kwamen belichten. De 66-jarige Pierre Claver werd in mei opgepakt omdat hij onderzoek deed naar trainingskampen in Oost-Congo. Daar zouden leden van de jeugdafdeling van de Burundese regeringspartij opgeleid worden in gevechtstechnieken, die hen dan weer in staat stellen in eigen land minder fraaie dingen uit te spoken. Veel duidelijkheid bestaat daarover niet en dus trok Pierre Claver uit op onderzoek. Het bekwam hem slecht.

 
Spijtig genoeg is zijn verhaal niet eens speciaal genoeg om veel aandacht te krijgen. Wereldwijd worden talloze mensenrechtenactivisten opgesloten of erger. Het zou een dagtaak vergen zich zelfs maar te informeren over het lot van allen en we hebben zoveel andere dingen te doen.

 
Pierre Claver doet ook aan politiek. Hij wordt er ook voor betaald… met opsluiting.
 

Politiek bedrijven bijvoorbeeld, wat ik al ruim drie decennia doe. Nu zelfs professioneel, want betaald. Elke maand stort de overheid een niet eens zo karig bedrag op mijn rekening om mij in staat te stellen aan politiek te doen. Die dertig jaren daarvoor deed ik het in mijn vrije tijd maar ook toen werd mij geen strobreed in de weg gelegd om nota bene het voortbestaan van dit land nadrukkelijk in vraag te stellen. Mijn record achter de tralies bedraagt schamele 8 uurtjes.


Pierre Claver – en al die anderen – doet ook aan politiek. Hij wordt er ook voor betaald… met opsluiting. Ik kreeg een zetel, hij een houten gevangenisbrits. Dan is het wel een erg kleine moeite om even een pancarte op te tillen voor een foto, getrokken in de veilige ruimte van een Kamercommissiezaal. Heldhaftig mag het absoluut niet heten, lichtelijk gênant misschien zelfs.

 
Maar de kleine fotoshoot biedt wel een uitstekende gelegenheid om ons toch nog eens met de neus op het feit te drukken dat in vele, zo niet de meeste andere landen in de wereld politiek bedrijven eigen lijf en leden in het gedrang brengt.

 
Moge collega Pierre Claver nu overigens definitief van zijn vrijheid genieten, graag ook de vrijheid om aan te klagen wat dient aangeklaagd te worden.


Hier geplaatst: dinsdag 30 september 2014

 
FOTO: De vrijgelaten Burundese mensenrechtenstrijder Pierre Claver Mbonimpa.

 
TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.