Pers over KVHV-debat migratiecrisis
'T PALLIETERKE
Moderator was professor Dave Sinardet. De aula zat natuurlijk afgeladen vol met geïnteresseerden samengetroept voor hét hete hangijzer van dit ogenblik, dat toch een sereen debat opleverde. De Roover zette desgevraagd de N-VA-zienswijze uiteen, die hij naar eigen zeggen dichtbij het beleid van Francken situeerde: “Die man doet het uitstekend.” De andere panelleden vertegenwoordigden onverkort hun eigen standpunt; daarentegen moest De Roover een beleid verdedigen, dat uiteraard een compromis is. Anderzijds, een compromis met de PS was het nu ook niet, de andere regeringspartijen zitten wat migratie betreft zowat op dezelfde golflengte. Hij wilde zowel mededogend als realistisch zijn: het gaat om mensen, maar de “vertering” van deze nieuwkomers vergt een enorme inspanning. We moeten dus maat houden.
Duitsland
Tom Van Grieken gaf Duitse voorbeelden van hoe immens het probleem is, onder meer van een socialistische minister die op een (uitgelekte) besloten bijeenkomst in tranen uitbarstte en toegaf dat de immigratie zelfs nu reeds niet meer houdbaar is, en dat de noodtoestand moet uitgeroepen worden. Het illustreerde volgens hem hoe te veel zogenaamde menselijkheid juist tot rampen kan leiden, terwijl juist radicalisme de menselijkste uitweg is. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Het Australische pushback-alternatief, dat als zo onmenselijk werd (en in “het parochieblad van de politieke correctheid”, De Standaard, nog steeds wordt) voorgesteld, heeft aan de verdrinkingsdrama’s een eind gemaakt. Hij vond dat de N-VA de beloften waarmee zij talloze kiezers gelokt heeft, niet waarmaakt. Bijvoorbeeld, het percentage teruggestuurde afgewezen asielzoekers is volgens zijn cijfers slechts gestegen van 6 procent onder de vorige regering tot 8 procent nu; niet echt een krachtige “verandering”.
Freya Piryns zag de noodtoestand eerder in Syrië dan in Duitsland. En toch komen de Syriërs bijlange niet allemaal naar hier. Zij minimaliseerde het probleem en vond het een karikatuur om het Groen-standpunt als “open grenzen” voor te stellen.
Grenzen sluiten?
De Roover stelde haar dan een vraag waarop alle linksen het antwoord schuldig blijven: vanaf welk aantal wil Groen de grenzen sluiten? Zij beriep zich op de Conventie van Genève, maar hij wees erop de die juist open grenzen impliceert, want zij kent geen quota, zij geeft iedereen die asiel zoekt het recht op verwelkoming. Aangezien de aantallen vluchtelingen (om van hun cultuur nog te zwijgen) totaal niet vergelijkbaar zijn met bijvoorbeeld Hongarije in 1956, mag die Conventie best gewijzigd worden. Die betreft alleen de aanbodzijde en heeft geen enkel oog voor het draagvermogen van de opvanglanden. Het denken daarover en over de hele aanpak van het asielzoekersprobleem is terecht aan het evolueren.
Goed gezegd, Peter. Maar is er geen kloof tussen wat de N-VA zegt en wat ze doet? Hij vond zelf dat er nu eenmaal een verschil mag zijn tussen een regeringsbeleid en het vrije denken zoals een Bart De Wever dat zo goed kan vertolken. Maar dat wat hij zei, was duidelijk iets anders dan het VB-beleid van gesloten grenzen, en daardoor gleden de vele op zich juiste cijfers die Van Grieken citeerde, van hem af. Wat hij verdedigde, was nu eenmaal gematigder dan de VB-lijn, en daardoor miste het verwijt van te soft te zijn, het doel.
Wil N-VA niet én de voordelen van een regeringspartij én de zuivere ideologische lijn die een oppositiepartij zich kan veroorloven? De Roover zag geen tegenstelling tussen het vrije debat en het regeringskader: “Regeren betekent niet dat het denken wordt stopgezet.” In dit panel zat hij dan ook comfortabel in het midden, en hij stelde het VB en Groen voor als twee uitersten waartussen de N-VA het moedige midden is: “Apocalypse Now hier, Club Méditerranée daar.”
CD&V
De moderator merkte op dat hij daar precies “le nouveau CVP” hoorde. Als om die gelijkenis compleet te maken, stelde De Roover meermaals het VB voor als een partij die aan de kant staat en die door een gebrek aan praktijkervaring wat wereldvreemd is in haar oplossingen, - hetzelfde wat de christendemocraten als vastgeroeste regeringspartij altijd gezegd hebben om compromissen te rechtvaardigen. Voor vele toehoorders gaf hij zeker de indruk, als middenpartij, het debat te domineren, maar zij kennen de linkse zienswijze nog niet goed. Freya Piryns stak N-VA en VB nog steeds in dezelfde extreemrechtse zak: “angstzaaiers”.
Op de vraag uit het publiek of christelijke asielzoekers geen voorkeursbehandeling verdienen, merkte De Roover op dat ook hier weer de Conventie van Genève dwars zit. Hij stal de show met zijn voorstel om de bevolking democratisch te laten beslissen hoeveel en welke soort immigratie zij wenst. Van Grieken schetste daarop het geweld van vanwege de moslims in de opvangcentra, en leidde daaruit af dat problemen die op microschaal al zo acuut zijn, voor de macroschaal van de superdiverse samenleving niets goeds laten voorzien.
Freya Piryns werd hoffelijk behandeld, maar haar haring brandde duidelijk niet bij dit publiek. Niet alle aanwezige studenten behoorden tot het conservatieve KVHV, maar wel tot de generatie die beseft dat zij van de huidige beleidskeuzen de gevolgen zal dragen.
Blog van het Anti-Fascistisch Front (AFF)
Het KVHV-debat was aangekondigd met als sprekers Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken, Groen-gemeenteraadslid en voormalig senator Freya Piryns en last but not least staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken. Er daagde dan ook veel volk op voor het debat. Niet alleen KVHV’ers. Ook moslima’s met een hoofddoek, die vermoedelijk geen KVHV’ers zijn; leden van Jong Groen; hogeschoolstudenten die een attest van aanwezigheid ter ondertekening voorlegden, enzovoort. Alleen… Theo Francken was er niet. Na een driedaags verblijf in Algerije, Marokko en Tunesië was hij opgezadeld met buikgriep. Peter De Roover: “Normaal houdt Theo zich bezig met de instroom, maar nu…”
N-VA-Kamerlid Peter De Roover verving dus Theo Francken, en in een eerste spreekronde legde hij uit dat “Theo het kader invult, en Bart het kader in vraag stelt”. Volgens Peter De Roover zit daar geen tegenspraak in, elk vervult zijn rol. Tom Van Grieken gaf een apocalyptisch beeld van de vluchtelingenstroom en wees op de verschillen tussen de woorden en de daden van de N-VA-ministers, incluis met voorbeelden die intussen al lang zijn tegengesproken zoals dat maar acht politiemensen, en dan nog enkel tijdens de kantooruren, bezig zijn met het opsporen van ‘illegalen’. Freya ¨Piryns wees erop dat als er ergens een noodtoestand is, het niet in België of Duitsland is, maar in Syrië en Irak is waar een oorlog woedt. Ook komen ‘ze’ niet allemaal naar hier, de overgrote meerderheid blijft in buurlanden als Libanon of Turkije.
Na een eerste vraag van moderator Dave Sinardet probeerde Peter De Roover zich te profileren als ‘de gulden middenweg’. “Aan de ene kant (Tom Van Grieken, nvdr.) wordt een apocalyptisch beeld geschetst over vluchtelingen, aan de andere kant (Freya Piryns, nvdr.) is er een Club Méditerranée-gevoel.” Tom Van Grieken had ook een ‘goeie’ quote bij: “Wij zijn geen hardvochtige mensen”, maar de vluchtelingen moeten maar in Griekenland, Turkije, Roemenië of Hongarije (“als ze daar geraken, want daar voeren ze een goed beleid”) blijven. Freya Piryns weet dat er nog veel te doen is voor mensen in ons land in armoede en/of op zoek naar betaalbare, goede huisvesting, “maar ik ken niemand (van bij ons, nvdr.) die er zo aan toe is om desnoods met kinderen op een gamel bootje weg te vluchten”.
De moderator probeerde duidelijkheid te krijgen met vragen als: “Is Aylan een politieke of een economische vluchteling? (Peter De Roover: “In een eerste fase…, in de tweede fase…”, nvdr.) en “Hoever wil de N-VA gaan met een apart statuut (Peter De Roover: “Voorlopig enkel een ander kinderbijslagstelsel…”, nvdr.). Maar het was moeilijk om duidelijkheid te krijgen over het eigen standpunt. Tom Van Grieken sprak meer over het verschil tussen woorden en daden van de N-VA; Peter De Roover daagde Freya Piryns bij herhaling uit te zeggen wat volgens Groen de maximumcapaciteit is van aantal asielzoekers dat ons land aan kan… maar zweeg zelf over wat volgens de N-VA de maximum draagkracht is. Freya Piryns maakte in woorden en lichaamstaal duidelijk het niet eens te zijn met de twee andere sprekers, en hield zich aan de noodzaak van een humanitaire aanpak en respect voor internationaal afgesproken regels.
De eerste spreker-vraagsteller vanuit het publiek merkte dan ook terecht op meer naar een verkiezingsdebat dan naar een debat over migratie geluisterd te hebben. De asielzoekers verdienen beter, denken wij dan. We weten niet of iemand het getimed heeft, maar naar ons aanvoelen was Peter De Roover (N-VA) meer dan de helft van zijn spreektijd aan het kappen op Groen, hooguit een kwart van zijn spreektijd bezig over de N-VA, en duidelijk minder dan een kwart in verweer tegen het Vlaams Belang. We wilden wel eens weten waarom, maar uit respect voor de studenten voor wie het debat bedoeld was, lieten we de vragenronde maar aan hen over. Ze stelden trouwens meer vragen vanuit een links dan vanuit een rechts standpunt.
Later dachten we: wat zou Peter De Roover antwoorden op onze vraag? Handig debater als hij is, hij is op dat punt een gelijke aan Bart De Wever, zou hij misschien antwoorden: “Groen hult zich in vaagheid, het Vlaams Belang is duidelijker”. Dat kan misschien wel zijn, maar uiteindelijk is het een keuze tussen een welwillend standpunt ten aanzien van mensen in nood en een afwijzend standpunt. Uit de ‘kritiek op’ is het duidelijk waar de N-VA het meest een probleem in ziet.
Verschenen in 't Pallieterke op 8 oktober 2015 en op de webstek van het Anti-Fascistisch Front op 12 oktober 2015. Hier geplaatst op 13 oktober 2015.
Foto: Tijdens het debat. © Els van Doesburg
TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.
- Login om te reageren