N-VA pleit voor erkenning Armeense genocide

Met de resolutie wil De Roover nogmaals de aandacht vestigen op de verschrikkelijke gebeurtenissen van 100 jaar geleden. “Ik wil Turkije aanmoedigen om de herdenking aan te grijpen als een belangrijke gelegenheid om verdere inspanningen te leveren om het verleden onder ogen te zien”, legt De Roover uit. “Met de resolutie verzoeken wij Turkije en Armenië om zich te richten op een plan voor de toekomst.”

Steeds meer EU-lidstaten, nationale parlementen en deelstaatparlementen erkennen de Armeense genocide in het Ottomaanse Rijk als een historisch feit.

“Ik hoop dat deze resolutie een kamerbrede goedkeuring zal krijgen. Ik heb er vertrouwen in dat  ook de Franstalige partijen zullen ondertekenen”, aldus De Roover.

Vorige week nog werd het Brusselse CDH-parlementslid Mahinur Özdemir door haar partij ontslagen, omdat ze de Armeense genocide weigerde te erkennen.

Ook de PS heeft reeds aangegeven dat een resolutie een goede zaak zou zijn. Waals minister-president Paul Magnette (PS) pleit voor een ‘echt debat’ in het federale parlement.

Alle partijen, zowel meerderheid als oppositie, zouden bijgevolg onverkort achter deze resolutie kunnen staan, volgens Kamerlid De Roover. 

(P.S.: Het Vlaams Parlement keurde eerder dit jaar een resolutie daarover goed.) 

Mijn commentaar één dag later:

Gisteren nodigde ik dus de fracties van de oppositie uit om steun te verlenen aan een voorstel van resolutie over de Armeense genocide, dit jaar honderd jaar geleden. Het werd hoog tijd, vond ik, om wat tempo te brengen in deze zaak.

Spijtig genoeg gingen meteen de partijpolitieke stekels omhoog. Vooral Groen! begon prompt aan een robbertje ‘wij zijn de strafsten’ en probeert de indruk te wekken dat de N-VA zowaar op één of andere rem zou drukken. Nog even en we krijgen het verwijt aan de kant van Erdogan te staan. Wie weet, misschien levert het me een lintje op in de Orde van de Groot-Turkse gedachte. (Disclaimer: dit is ironisch bedoeld.)

Hopelijk mag dit keer de inhoud primeren. Bij het debat over de resolutie omtrent de erkenning van Palestina was dat spijtig genoeg anders.

Ik trap alvast niet in de val om een polemiek te starten en hoop dat we niet de toer opgaan van het debat over de resolutie over de erkenning van Palestina. Toen leek de binnenlandse bruikbaarheid van de discussie voor de oppositie belangrijker dan de kracht van het signaal.

Hopelijk mag deze keer de inhoud primeren. Wij blijven open staan voor elke goede suggestie en kleven niet vast aan de bewoordingen die wij gebruikt hebben in de ontwerptekst. We willen wel, met een zo ruim mogelijke meerderheid, de gebeurtenissen in 1915 in Armenië erkend zien als een genocide om zo het proces van verzoening eindelijk nieuwe impulsen te geven.

Hier geplaatst op 2 juni 2015, verstuurd op 1 juni 2015. De Standaard, De Morgen, De Tijd, Le Soir, en Metro FR brachten hier verslag over. (Klik hier)

Foto:  Herdenkingsmonument in Yerevan. (van Wikipedia)

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.