Helpende handen helpen

Terwijl liberalen hun geld inzetten op het eerste (ook letterlijk), zetten socialisten het geld van anderen (belastingen) in op het tweede. Het eigen ‘ik’ en de ‘overheid’ vormen weliswaar twee onmisbare onderdelen om het goede leven te organiseren maar wanneer tussen beide de leegte heerst, moeten we zeker spreken van dat een zieke en dus problematische samenleving. Noem het maar de conservatieve inbreng tussen individualisme en collectivisme.

Vlaanderen was altijd sterk in het spontane en veelvormige, dus organische gemeenschapsleven en daar moeten we ook zeer zuinig op zijn, onder meer door het niet te laten opslorpen door de overheid.

Toegepast op de corona-uitdaging hebben we onze privé-bubbel (nu zelfs door de overheid ingeperkt, die de gelegenheid niet onbenut laat om de grijparmen verder uit te spreiden) en de maatregelen die de overheden opleggen. In die bubbel kunnen we weer wat tot rust komen, de opgelegde maatregelen zouden ons als groep uit de corona-ellende moeten voeren zonder onnodige nevenschade te berokkenen.

Maar intussen nemen de eenzaamheid en hulpbehoevendheid toe terwijl veel mensen door ziekte uitvallen. Anderzijds dreigt ook de verveling wanneer ‘normale’ bezigheden wegvallen.

‘Kan ik een handje helpen?’ De vraag wordt me geregeld gesteld en... ik stel ze me ook. Dit is natuurlijk hét ogenblik om die handen extra uit de mouwen te steken. Laten we dat ook massaal doen.

Antwerpenaars kunnen bijvoorbeeld inspiratie zoeken op www.antwerpen.be/antwerpenhelpt. Voor heel Vlaanderen biedt het platform www.helpdehelpers.be een ruim overzicht.

Wachten op de overheid? Opsluiten in huis tot alles voorbij is? Een warme Vlaams-nationalist laat het daar niet bij en slaat de hand aan de ploeg. We staan klaar om wie dreigt te vallen op de vangen!