Gaza en Noord-Irak: het verschil

Gaza en Noord-Irak: het verschil

Is het inconsequent om op te komen voor de vervolgden in Noord-Irak maar geen partij te kiezen in het Gaza-conflict? Neen, dus.

 

Vorige week schreef ik een stukje over de eenzijdigheid die het debat over het Gaza-conflict kenmerkt. Meer dan stevige kritiek van beide zijden was mijn deel, wat mogelijk aantoont dat ik er niet zo ver naast zat. Samen met collega-kamerlid Zuhal Demir stuurde ik enkele dagen later een brief naar minister Didier Reynders, om aan te dringen op actieve steun voor de Jezidi’s en andere bevolkingsgroepen die het slachtoffer zijn van de nietsontziende brutaliteiten van IS, de Islamitische Staat, tot voor kort bekend als ISIS. (Voor alle duidelijkheid: we willen ons daarvoor niet te zeer op de borst kloppen, het was minder dan een druppel op een hete plaat. Maar we wilden het – tot dan – stilzwijgen over deze tragedie in de Belgische politieke wereld alleszins doorbreken.)

 

Intussen lopen nog altijd dagelijks enkele mails binnen van mensen die vragen ‘welke maatregelen of sancties wilt uw partij treffen om het oorlogsgeweld van Israel te stoppen?’. De inhoud van de mails, een zaak van kopiëren&plakken want elke keer (vrijwel) identiek, maakt duidelijk dat achter het gecoördineerde initiatief duidelijk geen ‘vrienden van Israel’ zitten.

 

Eén zin uit de mails verdient in elk geval aandacht: ‘Kan u verklaren waarom onze volksvertegenwoordigers niet begaan zijn met het lijden van het Palestijnse volk?’ Dat het Palestijnse volk lijdt, daarover kan geen twijfel bestaan. Dat volksvertegenwoordigers daarmee niet zouden begaan zijn, is een holle beschuldiging.

 

Waarom dan toch actie vragen als het over Jezidi’s of Assyrische christenen gaat en terughoudend blijven in het Gaza-conflict? Zijn we dan even inconsequent als degenen die zich schuldig maken aan het omgekeerde door publiek op te roepen Israël te boycotten maar in alle talen te zwijgen over Noord-Irak?

 

Het is een vraag waar je toch heel ernstig over moet nadenken, want het gaat over lijdende en zelfs stervende mensen. Er is echter een goede reden om terughoudend te blijven in de ene zaak en mee initiatief te nemen in de andere.

 


In het conflict tussen de Israëlische regering en Hamas is het basisuitgangspunt van beide partijen volkomen verdedigbaar.


 

De conflicten in de Gaza en in het Noord-Iraakse Sinjar-gebergte zijn onvergelijkbaar, al vallen er in beide gevallen doden en worden mensen fundamenteel in hun veiligheid bedreigd. In het conflict tussen de Israëlische regering en Hamas, waarbij de prijs in grote mate wordt betaald door de Palestijnse en Israëlische bevolking, is het basisuitgangspunt van beide partijen volkomen verdedigbaar. Uiteraard hebben de Palestijnen recht op zelfbestuur in hun eigen staat en wordt dat recht gefnuikt door Israëlisch optreden. Even uiteraard heeft de staat Israël recht op een veilig bestaan, een recht dat (onder meer) door Hamas worden miskend. Dit probleem kan niet in een simpele juist/fout-vorm worden verpakt.

 

De strijd van (IS)IS tegen de Jezidi’s, Assyrische christenen en andere religieuze gemeenschappen kan echter door geen zinnig mens verantwoord worden. Hier wordt ondubbelzinnig de grens van goed en kwaad overschreden. We moeten doorgaans opletten voor analyses die de grens tussen goed en kwaad al te scherp trekken maar in dit geval past geen nuance. Zo ver moet de consensus over waarden en normen toch reiken, mag ik hopen. Geen enkel fatsoenlijk argument spreekt ten voordele van het optreden van (IS)IS. De slachtoffers of hun verantwoordelijken gingen zich niet te buiten aan agressie; de daders en hun verantwoordelijken koesteren geen verdedigbaar project.

 

De tomeloze brutaliteiten die (IS)IS demonstreert roepen om actie. In het verleden bleef de wereldgemeenschap (wat dat ook mag zijn in de praktijk) te dikwijls passief in zo’n gevallen.

 

Vandaar het verschil wat mij betreft tussen de ene en de andere zaak. Mijn medeleven met de gebombardeerde mensen in de Gaza en in Israël is groot maar als ik daarbij onvoorwaardelijk een kant kies, verraad ik basisbeginselen waarop onze samenleving zou moeten steunen. Hoe reageren op het menselijke drama in en rond Gaza zonder de problemen nog groter te maken of de ene onrechtvaardigheid te vervangen door de andere… Goed voel ik me daar niet bij maar ik heb het antwoord vooralsnog niet gevonden, ook niet bij al dan niet goedmenende open-briefschrijvers of actievoerders.

 

Wie beweert goed en kwaad in het Gaza-conflict loepzuiver te kunnen onderscheiden, is onwetend, vooringenomen of liegt. Wie beweert goed en kwaad in het (IS)IS-optreden niet te kunnen onderscheiden, gooit fundamentele waarden van onze beschaving overboord.

 

Geplaatst: woensdag 13 augustus 2014

 

FOTO: Het Sinjar-gebergte, de – letterlijke – vluchtheuvel van de Jezidi’s

 

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.