De wijze raad van Winston Churchill

Daarover stelde ik donderdag vragen aan premier De Croo (Open VLD). Ik wees toch nog maar eens op het effect van de zware maatregelen die worden opgelegd want “die laten zich ook op het mentale vlak voelen. De eindejaarsfeesten komen in het zicht. Het spreekt voor zich dat als wij zware maatregelen nemen, wij de mensen ook een perspectief moeten bieden zodat ze die ook kunnen volhouden.” Het is niet de eerste keer dat ik die snaar betokkel in de hoop dat de herhaling werkt.

Mocht de publieke opinie van de premier vernemen hoe het nu zit met de eindejaarsfeesten en hoe die kunnen gehandhaafd worden? Op de eerste vraag volgde het antwoord vrijdag en dat was niet bemoedigend. Toen ik donderdag in Knack liet optekenen “De regering-De Croo bestaat uit milde pastoors en harde dominees” bleek vrijdag (weer eens) dat de harde dominees toch duidelijk domineren.

Over de handhaafbaarheid zweeg De Croo zelfs helemaal. Minister van binnenlandse zaken Annelies Verlinden (CD&V) liet onlangs optekenen: “Waar nodig, zal de politie ook op Kerstmis aanbellen.” Moeten we bezoek verwachten van de ordediensten aan de kersttafel? Of mogen agenten, gezien de nieuwe maatregelen, niet meer binnen als we al één niet-bubbelgenoot aan de dis hebben uitgenodigd? Tja, vol-is-vol zeker.

Minister Annelies Verlinden had vandaag wel goed nieuws voor mensen die wonen in open bebouwing: “Met vier buiten afspreken kan enkel met directe toegang naar tuin.” Ze verduidelijkt: “Het klopt dat je nog met vier mensen kan afspreken, als het buiten kan gebeuren. Maar als dat betekent dat je eerst langs binnenruimtes moet, kan het niet.” Toch niet de beste communicatie, lijkt me.

“Gezien de moeilijke handhaafbaarheid en gezien de mentale wens om vrienden en familieleden op die dagen te zien, zou een te grote strengheid er wellicht toe leiden dat de maatregelen massaal ontdoken worden. Dat kan niet de bedoeling zijn”, hield ik de premier voor. Winston Churchill beviel geregeld van wijze woorden en deze zou politici zeer moeten inspireren: “If you have ten thousant regulations, you destroy all respect for the law.” Wie 30 jaar les heeft gegeven, weet dat die regel trouwens op een breed veld toepasbaar is.

 Katrien Houtmeyers (N-VA) sneed het lot van de handelaars, die verplicht werkloos moeten toezien hoe de e-commerce het gras volledig afmaait in deze eindejaarperiode, al eerder aan in het parlement. Ook in mijn vraag wees ik de premier er op dat er “ongetwijfeld veilige manieren mogelijk (zijn) om ervoor te zorgen dat wij met goede maatregelen op gezondheidsvlak het zakelijke en vooral ook het mentale aspect van de vele kleine en middelgrote handelszaken in ogenschouw nemen.”

Die boodschap viel niet helemaal in dovenmansoren, want vrijdag volgden er op dat vlak wel wat meer realistische richtlijnen. Elke tocht ademruimte is natuurlijk welkom.

____________________

“Als je tienduizend regels heb, vernietig je alle respect voor de wet.”

Winston Churchill

____________________

Donderdag zorgde collega Michael Freilich tijdens het vragenuurtje voor echt nieuws. Na knap speurwerk ontdekte hij dat de CEO van B-post in een gesprek met beursanalisten verklaarde: “Ik verwacht geen sprong zoals in maart, april en mei. We zullen niet opnieuw een grote piek hebben. Neen, dat verwacht ik niet.” Wanneer zei Jean-Paul Van Avermaet dat? Maanden geleden? Neen, op 4 november 2020, dus toen we al twee dagen in lockdown zaten. De chef van de post verwacht dan nog altijd niet dat de pakjesmarkt dan een ietsiepietsie oppepper krijgt? Van proactief management gesproken.

Collega Freilich vroeg in de commissie eerder al een hoorzitting over de aanpak van B-post van de eindejaardrukte. De meerderheidspartijen weigerden toen botweg. De verbaasde blik van bevoegd minister Petra De Sutter (Groen) toen Michaël dat citaat in de Kamer voorlas, sprak evenwel boekdelen. Hopelijk opende het nu wel de ogen van de paarsgroene club.

Dinsdag kon ik in de commissie buitenlandse zaken mijn voorstel van resolutie over het aanknopen van diplomatieke banden met Nagorno-Karabach (Artsakh) inleiden. Azerbeidzsjan viel dat al sinds mensenheugenis door Armeniërs bewoonde gebied aan en dreigt de oorspronkelijke bewoners daar nu stelselmatig brutaal uit te drijven. De Azeri’s kregen daarbij actieve militaire steun van Turkije, dat zowaar ‘werkloze’ Syriëstrijders inzette. Een voorstel van resolutie van de meerderheidspartijen vermijdt erg opvallend om Turkije met de vinger te wijzen en verdrinkt in ‘neutraal’ juridisch jargon. Wij zullen die tekst via amendementen nog proberen aan te passen want zelfs nu laf de ogen sluiten voor de Turkse agressie zou onvergeeflijk zijn.

Woensdag bespraken we de beleidsverklaring van de ministers Verlinden en David Clarinval (MR) over de communautaire ambities van de regering en haar ambitie qua democratische vernieuwing. Sander Loones (N-VA) pakte het eerste luik aan. Hij deed dat in een indrukwekkend betoog waarvan het belangstellende publiek echter geen kennis kon nemen want de bespreking werd georganiseerd in een oude commissiezaal zonder camera-opname en dus zonder rechtstreekse uitzending. Dat idee van democratische vernieuwing wordt onder deze meerderheid toch wel erg dikwijls bijzonder ‘creatief’ ingevuld. Sander hekelde, samengevat, het gebrek aan ambitie van deze regering om werk te maken van dé meest acute hervorming die dit land nodig heeft. Zoals ik ook al premier De Croo een week eerder voor de voeten wierp: het pleidooi voor een sterke stad, in een sterk Vlaanderen, in een sterk België, in een sterk Europa met een sterke Verenigde Naties, dat is allemaal toch wat sterke overheid te veel.

In deze beleidsverklaring klinkt de formulering als volgt: “Dit zou er toe moeten leiden dat de deelstaten in hun autonomie en het federaal niveau in zijn slagkracht versterkt wordt.” Het paarsgroene refrein begint nu al serieus te vervelen, want ook hier wordt de indruk gewekt dat iedereen zal winnen, in dit geval zowel de voorstanders van meer Vlaamse autonomie als de pleitbezorgers van méér België. Bevoegdheden weer unitair maken wordt nadrukkelijk als optie bevestigd. Ach ja, na enkele decennia heen schuiven, kunnen we de volgende decennia beginnen terug te bewegen.

Collega Loones fileerde dat gebrek aan richting met verve en merkte fijntjes op dat het unitaire België als eens werd uitgeprobeerd en “het werkte niet”. Eén volkswijsheid motiveert de regering-De Croo zeker wel. Als “kiezen = verliezen”, zo redeneert paarsgroen, dan zal “niet kiezen = winnen”. Voila, het geheim-De Croo ontlsuierd.

Het deel democratische vernieuwing nam ik voor mijn rekening. Ik plaatste mijn hele tussenkomst eerder deze week op facebook. De regering wekt onder meer de indruk het vrije politieke debat graag te willen ‘modereren’ door fakenews aan te pakken. Daarmee dreigt paarsgroen een heel slibberig pad te bewandelen met een Ministerie van Waarheid als dreigende einddoel.

Maar het kan altijd gekker dacht Hannelore Goeman, fractievoorzitter van de sp.a in het Vlaamse Parlement. ‘Vooruit’ met de onzin en prompt lanceerde zij het voorstel – zet u eerst stevig neer op uw stoel – dat parlementsleden die vals nieuws verspreiden, gesanctioneerd kunnen worden door hun collega’s. Burgers moeten klachten kunnen indienen en die worden behandeld in een parlementscommissie die oordeelt of de overlaat naast een mondmasker ook een muilkorf dient te dragen.

Uiteraard verspreiden politici wel eens fakenews. Het idee dat de overheid dingen gratis kan aanbieden bijvoorbeeld, is een schoolvoorbeeld van platte desinformatie. Maar we gaan andere politici – of rechters – toch niet de bevoegdheid geven om te verbieden dat verhaal aan te bieden in de rode kraam op de politieke markt zeker.

Soms stel ik me de vraag in welke richting dat Ijzeren Gordijn gevallen is in 1989/1990. De vrijheid van de burger komt echt steeds meer in het gedrang en dus nu ook de vrijheid van volksvertegenwoordigers om zich te uiten. Mogelijk kent mevrouw Goeman artikel 58 van de Grondwet niet dat bepaalt dat “Geen lid van een van beide Kamers kan worden vervolgd of aan enig onderzoek onderworpen naar aanleiding van een mening of een stem, in de uitoefening van zijn functie uitgebracht.” of vindt ze dat niet van toepassing voor Vlaamse parlementsleden. Maar zelfs dan nog moet een minimum aan gehechtheid aan onze basiswaarden toch volstaan om aan dat beginsel niet te gaan tornen. Mag het verbazen dat dergelijke initiatieven de indruk voeden dat socialisten het altijd weer moeilijk hebben met andersdenkenden?

Overzicht van de wetstraatweek verschenen op mijn Facebookpagina op 28 november 2020.